In [[1837]] stuurde de Asantahene kwaku Dua twee prinsjes, zijn zoon Aquasi Boachi en zijn neef Quamin Poko, naar [[Willem I der Nederlanden|Koning Willem I]] als onderdeel van een overeenkomst tussen hem en de Nederlandse regering voor de werving van slaven voor het [[KNIL]]. Zij vertrokken met onderhandelaar generaal-majoor J. Verveer via fort [[Elmina]], naar Nederland. Dat was een van de centra van de slavenhandel van de [[West-Indische Compagnie]] en daarna van 1831 tot 1872 wervingsplaats voor soldaten voor het [[KNIL]], de [[Belanda Hitam]] (= Zwarte Nederlanders) invan toenmalig [[Nederlands-Indië]], naar Nederland. Naast veel tegenslagen raakten zij onder andere bevriend met Prinses [[Sophie van Oranje-Nassau]]. Hun aangrijpende levensloop is door [[Arthur Japin]] beschreven in zijn roman ''De zwarte met het witte hart'' ([[1997]]). Deze heeft inmiddels 27 drukken beleefd en is vertaald in het Engels, Frans, Duits, Spaans, Portugees, Italiaans, Grieks, Turks, Hongaars, Noors en Deens. De roman is ook een inspiratiebron voor dans- en theatervoorstellingen.
