Wanprestatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: fi:Sopimusrikkomus |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 41:
== Laatste waarschuwing: de ingebrekestelling ==
Als de schuldenaar niet (correct) presteert, terwijl de prestatie op dat moment wel "opeisbaar" was (dwz. op dat moment had de prestatie moeten plaatsvinden, de schuldeiser heeft er dan recht op) dan zal eerst in de meeste gevallen de wanpresterende wederpartij nog een laatste kans krijgen om alsnog te presteren. Dit is niet noodzakelijk wanneer het nutteloos zou zijn (zoals een traiteur op je verjaardag die niet komt): de prestatie is dan blijvend onmogelijk geworden.
In die gevallen hoeft er geen formaliteit te worden vervuld om verzuim te laten ingaan, anders wel:
De debiteur zal op de hoogte moeten worden gesteld met een [[ingebrekestelling]]. Dit is in feite een ondubbelzinnige waarschuwing waarin staat dat de debiteur had moeten presteren, en dit niet heeft gedaan. Het moet schriftelijk gebeuren, anders is het nietig. In deze waarschuwing zal een fatale termijn moeten staan, bijvoorbeeld 8 dagen of een maand. De debiteur moet wel een kans krijgen om uit te voeren in natura. In enkele gevallen is het mogelijk om de ingebrekestelling niet in de vorm van zo'n "aanmaning" te doen, nl. wanneer dit toch geen zin meer heeft, en het te laten bij een ingebrekestelling in de vorm van een soort aansprakelijkstelling voor de gevolgen (art. 6:82 lid 2). Dit is dan nl. wel nodig om het verzuim te bewerkstelligen (tenzij dat niet nodig is omdat art. 6:83 al van toepassing is).
== Verzuim ==
Ten slotte treedt, wanneer de termijn verstrijkt en nog niet is gepresteerd, ''verzuim'' in. De gevolgen zijn dan:
* De schuldeiser (crediteur) kan alsnog uitvoering in natura vorderen bij de rechter;
* Daarnaast kan de crediteur [[schadevergoeding]] vorderen, voor de schade veroorzaakt door het ondeugdelijk presteren; tenzij wanneer de debiteur uitvoering in natura eist;
* Of, wanneer de crediteur het helemaal heeft gehad met de wederpartij, kan hij [[ontbinding (contract)|ontbinding]] vorderen;
Regel 53 ⟶ 55:
* Eigendomsvoorbehouden, pand- en hypotheekrechten kunnen worden ingeroepen.
Er zijn dus ook situaties waarin ook zonder ingebrekestelling het verzuim intreedt, bijv. wanneer in het contract al een duidelijke termijn van presteren was overeengekomen (fatale termijn) en de debiteur houdt zich niet aan die datum. Of het gaat om de verplichting tot het betalen van schadevergoeding uit wanprestatie of onrechtmatige daad, dit is men nl. terstond verschuldigd.
Volgens de wet kan de crediteur nu naar de [[rechter]] stappen om zijn wederpartij te dwingen te presteren.
Regel 64 ⟶ 66:
== Rechtvaardigingsgronden ==
Ook wanprestatie kent rechtvaardigingsgronden, waarvan [[overmacht]] de belangrijkste is. Het sprekendste voorbeeld is het weer, maar ook [[aardbeving]]en, [[terroristische aanslag]]en en dergelijke kunnen overmacht opleveren. Ziekte is alleen overmacht als de door ziekte getroffen persoon onmisbaar was voor de uitvoering (bijvoorbeeld een zanger). Als een bedrijf een vervanger kan regelen en dit niet doet, dan is er geen overmacht. Ook [[noodweer (juridisch)|noodweer]], noodweerexces, ambtelijk bevel en onbevoegd ambtelijk bevel kunnen een rechtvaardigheidsgrond opleveren. Bij een
De debiteur kan zich echter wel nog beroepen op bepaalde clausules, andere nevenovereenkomsten (zoals [[dading]]), rechtsmisbruik, ...
| |||