Socialistische Republiek Kroatië: verschil tussen versies

De '''Socialistische Republiek Kroatië''' ([[Servokroatisch]]: ''Socijalistička Republika Hrvatska'') of '''SR Kroatië''' was de officiële naam van [[Kroatië]] als socialistische staat in het voormalige [[Socialistische Federale Republiek Joegoslavië|Joegoslavië]].

 

Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was Kroatië onafhankelijk geworden en werd na de oorlog opnieuw ingelijfd bij Joegoslavië en kreeg nu de naam ''Federale Staat Kroatië''. Op [[29 november]] [[1945]] nam de staat de naam ''Volksrepubliek Kroatië'' aan en behield deze naam tot [[7 april]] [[1963]] toen de naam werd veranderd in Socialistische Republiek Kroatië. Deze naam bleef de deelrepubliek behouden tot [[1991]] toen het communisme al gevallen was en Joegoslavië verbrokkelde.

 

In de jaren zestig en zeventig vierde de industrie hoogtij in de staat en [[Zagreb]] werd zelfs een grotere industriestad dan [[Belgrado]]. Voor de [[Tweede Wereldoorlog]] was Kroatië geen industrieel land en was landbouw de grootste bedrijvigheid, maar in 1991 was het een moderne industriestaat. Rond dezelfde tijd werd de kust van de [[Adriatische Zee]] een populaire internationale toeristenbestemming. Het aantal toeristen dat naar Kroatië kwam was zelfs meer dan in het moderne Kroatië. De regering zorgde voor een stijgende economie en industriële groei, hoge sociale zekerheid en een lage criminaliteit, alles beter dan in het huidige Kroatië.

 

Op politiek vlak waren de Kroaten nog in de minderheid tegenover de [[Serviërs]]. [[Josip Broz Tito|Tito]], zelf van Kroatische afkomst zorgde er echter voor dat beide nationalistische ambities van de naties de kop ingedrukt werden. Bij de nieuwe [[grondwet]] van [[1963]] werd vastgelegd dat de Serviërs niet alle politieke macht kregen maar dat elke deelrepubliek evenveel te zeggen had.

 

Na de dood van Tito begonnen politieke en economische moeilijkheden in heel het land. Economisch ging het nog zeer goed in Kroatië en enkel Slovenië was rijker dan Kroatië. Na het einde van de [[Koude Oorlog]] en al de voordelen die Joegoslavië hiervan genoot kwam er [[inflatie]].

 

De etnische spanningen werden groter en zouden uiteindelijk leiden tot de ondergang van Joegoslavië. De Kroaten werden opnieuw nationalistisch en keerden zich tegen het regime in Belgrado.

 

In [[1990]] wilde president [[Slobodan Milošević]] de grondwet van [[1974]] vervangen door het principe "één persoon, één stem" wat de grootste bevolkingsgroep, de Serviërs, de macht zou geven. Hierdoor verlieten de Kroatische en Sloveense delegaties het congres in protest en werd de kloof alsmaar groter.

 

[[fr:République socialiste de Croatie]]

[[hr:Socijalistička Republika Hrvatska]]

[[it:Repubblica Socialista di Croazia]]

[[ja:クロアチア社会主義共和国]]