Nevill Mott: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: no:Nevill Francis Mott |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Sir '''Nevill Francis Mott''' ([[Leeds]], [[30 september]] [[1905]] - [[Milton Keynes]], [[8 augustus]] [[1996]]) was een [[Verenigd Koninkrijk|Brits]] [[natuurkundige]]. Hij won in [[1977]] de [[Nobelprijs voor de Natuurkunde]], samen met [[Philip Anderson]] en [[John van Vleck]] voor hun fundamentele theoretische onderzoek naar de elektronische structuur van magnetische en ongeordende systemen.
Tijdens zijn carriere heeft Mott aan een groot aantal onderwerpen gewerkt uit (met name) de vaste stoffysica. Zijn speciale interesse had daarbij de overgang van elektrisch geleidende naar elektrisch isolerende eigenschappen van een materiaal. In dit verband toonde Mott o.a. aan dat de wisselwerkingen tussen de ladingdragers in een kristallijn materiaal het transport van deze ladingdragers kan hinderen of zelfs helemaal kan blokkeren doordat een (nagenoeg) volledig gevulde en een (nagenoeg) lege energieband onstaan die gescheiden worden door een gap (verboden energiezone). In zo'n geval spreken we van een Mott-isolator.
Tussen 1930 en 1940 hield Mott zich o.a. bezig met atomaire botsingsprocessen en de effecten van licht op fotografische emulsies. Rond het midden van de jaren zestig begon zijn werk met betrekking tot de elektronenstruktuur van wanordelijke materialen dat hem in 1977 de nobelprijs opleverde.
Van de hand van Sir Nevill Mott verschenen een groot aantal boeken waaronder "Theory of atomic collisions" (samen met H.S.W. Massey), "Metal-insulator transitions", "Electronic processes in ionic crystals" (samen met R.W. Gurney) en het autobiografische "A life in science".
| |||