Wanprestatie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pompidombot (overleg | bijdragen)
k lf met AWB
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
Wettelijk kunnen verbintenissen slechts ontstaan, indien dit uit de wet voortvloeit (art. 6:1 BW). Zoals gezegd zijn er twee mogelijkheden: een verbintenis kan ontstaan uit een overeenkomst ("contract") of uit de wet.
 
Overeenkomsten ontstaan door aanbod en aanvaarding. In beginsel bestaat er contractsvrijheid en contractvormvrijheid, maar daar zijn wel uitzonderingen op. Een huurmoordovereenkomst is niet geldig (art. 3:40 BW). Sommige overeenkomsten moeten schriftelijk worden gesloten. De totstandkoming van een overeenkomst verlangt wilsovereenstemming. Daarbij kan van alles misgaan. Zo kunnen [[wilsgebrek]]en ([[dwaling]], [[bedrog]], [[bedreiging (strafrecht)|bedreiging]], [[misbruik van omstandigheden]]) op die de geldige totstandkoming van een overeenkomst verhinderen. Anders dan in sommige andere landen hoeft een contract niet tot de laatste letter te zijn uitgespeld, zeker als het niet om professionele partijen gaat. Contracten moeten worden geïnterpreteerd vanuit de vraag wat partijen bedoeld zullen hebben. Naar een arrest van de [[Hoge Raad]] uit 1981 tussen de bedrijven Haviltex en Ermes wordt dat de Haviltex-norm genoemd: bepalend is veeleer de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs eraan hebben kunnen toekennen en wat zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Dat is niet altijd even makkelijk, zeker als er een verschil van mening bestaat, en uiteindelijk kan het nodig zijn dat er een rechter aan te pas komt.
 
Iedere afspraak is in feite een overeenkomst. Volgens de wet "hebben overeenkomsten niet alleen de door partijen overeengekomen rechtsgevolgen, maar ook die, naar de aard van de overeenkomst, uit de wet, de gewoonte of de eisen van redelijkheid en billijkheid voortvloeien" (art. 6:248 BW). Wie met iemand een afspraak maakt om ergens een biertje te gaan drinken moet dus - in het algemeen - niet aankomen met een vordering tot schadevergoeding op grond van wanprestatie als de ander niet komt opdragen.