Teun Voeten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robert-now (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Robert-now (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
Na zijn afstuderen verhuisde Voeten naar Brussel van waaruit hij conflicten over de hele wereld volgde voor de Nederlandse, Belgische, Duitse, Britse en Amerikaanse pers. In 1994 benutte hij zijn antropologische studie om het boek “Tunnelmensen” te schrijven, waarvoor hij vijf maanden bij een groep daklozen in een oude ongebruikte spoorwegtunnel in Manhattan woonde.
 
Vanaf 1996 begon Voeten zich te concentreren op de “vergeten oorlogen” en maakte hij reportages in [[Colombia]], [[Afghanistan]], [[Soedan]] en [[Sierra Leone]]. In dat laatste land raakte hij verstrikt in de furie van losgeslagen rebellen die erop los roofden en moordden. Het was dankzij een moedige plaatselijkelokale familie dat hij de raid overleefde. De volle twee weken zat hij in een hol, verscholen van de buitenwereld. Die ervaring zou leiden tot zijn boek “How de Body. Hope and Horror in Sierra Leone” waarin hij de gebeurtenis uitvoerig beschrijft en illustreert. Uit dank voor de familie en het dorpje Kalangba dat hem van de dood redde, zette Voeten een hulpactie op poten om de lokale landbouwschool te steunen.
 
De jaren die daarop volgden richtte hij zich onder meer op de schending van de mensenrechten in Colombia, de “[[Bloeddiamant]]en” in [[Angola]], de oorlog in Afghanistan en de vrouwenhandel vanuit de [[Balkan (schiereiland)|Balkanlanden]], om vervolgens in 2003 naar de oorlog in [[Irak]] te trekken. Nadien zat hij in [[Iran]], [[Congo-Kinshasa|Congo]], [[Libanon]] en andere landen. Zijn meest recente werk anno 2007 is een fotoreportage over het dagelijkse leven in [[Noord-Korea]]. [[categorie:Nederlands antropoloog|Voeten, Teun]]