Leger van het Romeinse Keizerrijk: verschil tussen versies

In Rome kreeg de commandant van de Praetoriaanse Garde, [[Seianus]] die na de dood van Augustus was aangesteld, steeds meer invloed op Tiberius doordat hij, als enige bepaalde wie toegang tot de keizer had en wie niet. De keizer verbleef op [[Capri (eiland)|Capri]] en hoorde via Seianus wat er in Rome gebeurde. Hij stookte de gemoederen op tegen [[Vipsania Agrippina maior|Agrippina]], de weduwe van [[Germanicus]] en wist zich zelfs door een huwelijk aan de keizerlijke familie te verbinden.<ref>Tacitus, ''Annales'' [http://benbijnsdorp.info/ann04_1.html#4.12.1 IV 12], [http://benbijnsdorp.info/ann04_17.html#4.17.1 17], [http://benbijnsdorp.info/ann04_39.html#4.39.1 39-40], [http://benbijnsdorp.info/ann04_52.html#4.54.1 54]</ref> Uiteindelijk werd hij door Tiberius zelf ten val gebracht en op zijn orders terechtgesteld<ref>[[Cassius Dio]], LVIII 9-11, LXV 14.1-2; [[Flavius Josephus]], ''Antiquitates Iudaicae'' XVIII 181-182.</ref>, en, op voorstel van [[Caligula]] vervangen door [[Quintus Naevius Sutorius Macro|Macro]], die zo mogelijk nog erger was. Door hun directe toegang tot de princeps en hun vertrouwenspositie als lijfwacht, had de Garde een aanzienlijke macht, want zonder deze garde was een keizer zijn leven niet zeker. Zij waren de gewapende macht die de princeps in het zadel hield.