Versie van 15 aug 2009 09:10 bewerken Archiefdoosje (overleg \| bijdragen) 48 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 15 aug 2009 09:11 bewerken ongedaan maken Archiefdoosje (overleg \| bijdragen) 48 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 1: '''Sound art''' is een vorm van [[kunst]] waarbij naast een [[beeldende kunst]] tevens gewerkt wordt met [[geluid]]. [[Paul Panhuysen]] hield zich met [[het Apollohuis]] actief bezig met deze [[kunstvorm]], alsook [[Michel Waisvisz]] met [[STEIM]]. ==Onderscheiding van verwante begrippen== Het begrip is nauw verwant met [[sound sculpture]] en [[geluidsinstallatie (kunstwerk)\|geluidsinstallatie]]. Men spreekt in bepaalde gevallen van [[sound art]], bijvoorbeeld bij computerbewerkingen die op een screen geprojecteerd worden en niet direct een 'sculpture' zijn. Een andere term is ook nog [[sound installatie]] of [[geluidsinstallatie]], indien het kunstwerk een [[installatie (kunstwerk)\|installatie]] is. In geval van objecten waarop door mensen gespeeld kan worden, spreekt men eerder van een [[experimenteel muziekinstrument]]. Het werk van [[Harry Partch]] is hier een treffend voorbeeld van. Wat exact nog een experimenteel muziekinstrument is of een sound sculpture is niet in alle gevallen strikt te stellen. De [[Bambuso sonoro]] van Hans van Koolwijk is bijvoorbeeld een experimenteel muziekinstrument dat hij zelf live bespeeld maar tevens een sculptuur, vanwege zijn exhorbitante verschijningsvorm. Ook zijn er grensvervagingen richting [[performance\|performance kunst]], zoals in het geval van sommige werken van [[Michel Waisvisz]], zoals zijn 'The Hands' waarin zichzelf omhing met electronische muziekinstrumenten en zelf een levend sculptuur werd. Ook het werk van [[Ellen Fullman]] bevindt zich tussen al die grensgebieden.

Geluidskunst: verschil tussen versies