Murat IV: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 22:
Murat IV probeerde de corruptie te bestrijden die begonnen was tijdens de vorige sultans en waar ook niks aan gedaan was terwijl zijn moeder door volmacht regeerde. Hij bereikte dit op verschillende manieren zoals het beperken van grote uitgaven. Hij verbood tevens alcohol en tabak in [[Istanboel]] op straffe van executie. Hij liep 's avonds in burgerkledij door de straten en herbergen van Istanbul om de uitvoering van zijn bevel te controleren. Als hij tijdens deze patrouilles een soldaat zag die tabak of alcohol gebruikte doodde hij deze ter plekke met zijn zwaard. Zijn ruwheid was de reden voor zijn bijnaam 'wreed'.
 
Murat IV was een gigantische en lange man. Hij was een worstelaar en krijger. Zijn kracht was bijna fenomenaal. Hij was bij zijn worstel tegenstandersworsteltegenstanders vooral bekend vanwege hetzijn vasthoudenhoudgreep en het met eenéén hand boven zijn hoofd ronddraaien van zijn tegenstanders. Hij gebruikte in gevechten ook een gigantische knots met een gewicht van 50 kilogram en een tweehandig groot zwaard dat ook meer dan 50 kilogram woog in gevechten.
 
Murat IV's regeerperiode is op militair gebied vooral bekend vanwege een oorlog tegen [[Perzische Rijk|Perzië]] waarbij Ottomaanse legers [[Azerbeidzjan]] veroverden en [[Tabriz]], [[Hamadan]] en, als laatste grote prestatie van Ottomaanse strijdkrachten, [[Bagdad]] innamen. Murat IV zelf leidde de invasie van [[Mesopotamië]] en bleek een zeer goede bevelhebber. Hij was de laatste Ottomaanse sultan die een leger op het slagveld aanvoerde. Tijdens zijn campagne tegen [[Iran]] vernietigde hij alle rebellen in Anatolië en herstelde de rust in de staat. Het gevolg hiervan was dat er veel plaatsten zijn naam gaven aan hun woonplaats om hun dank te betuigen.
Voor zijn dood tekende Murat IV een vredesverdag (1639) met de Perzische [[Safawiden]] dynastie. Na zijn terugkeer naar Istanbul beviel hij gerespecteerde staatsmannen van het Rijk een nieuw economisch en politiek voor te bereiden om het Rijk terug te brengen naar haar gloriedagen. Maar zijn ziekte en jongevroege dood lietlieten hem niet toe deze plannen tot uitvoer te brengen.
 
Murat IV stierf in 1640 op 27-jarige leeftijd aan [[levercirrose]]. Op zijn sterfbed droeg hij de executie van zijn broer [[Ibrahim I]] op, wat het einde van de Ottomaanse familielijn zou hebben betekend, maar het bevel werd niet uitgevoerd. Murat IV wilde dit omdat Ibrahim niet geschikt was als heerser. Ibrahim was volgens veel historici krankzinnig.