Isolationisme: verschil tussen versies

De Oost-Aziatische landen [[Chinees keizerrijk|China]] en [[Japan]] hebben op het westers [[imperialisme]] uit het [[Kolonisatie|koloniale]] tijdperk gereageerd door zich te isoleren. Japan dreef - na in de [[17e eeuw|zeventiende eeuw]] [[missionaris]]sen verdreven te hebben - alleen handel via het eilandje [[Dejima]] met [[Nederland]], China stond enkel handelsposten aan de kust toe. Na ingrijpen door de Amerikaanse [[Marine]] werd Japan in [[1854]] 'opengelegd'. China had een steeds zwakker wordend keizerlijk bewind dat de westerse invloed moeilijker kon tegenhouden. De [[Bokseropstand]] van rond [[1900]] was een reactie van het volk en luidde de val van het bewind in.

 

 

De [[Verenigde Staten]] (V.S.) hebben meerdere perioden van isolationisme gekend. Medio de [[19e eeuw|negentiende eeuw]] kende het [[conservatisme|conservatief]] [[Protestantisme]] er een [[Reveil|revival]]. Tegelijkertijd [[dekolonisatie|bevrijdde]] [[Latijns-Amerika]] onder leiding van [[Simón Bolívar]] zichzelf waarop de [[Monroe-doctrine]] werd afgekondigd. Later, in de jaren '20 van de [[20e eeuw|twintigste eeuw]], keerde de V.S. zich opnieuw in zich, als reactie op de [[Eerste Wereldoorlog]]. Zelfs na de [[Tweede Wereldoorlog]], toen de V.S. een wereldmacht geworden waren, speelde het isolationisme van tijd tot tijd op, vooral in [[Republikeinse Partij (VS)|Republikeinse]] kringen.