The Last Hangman: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Plot: sp |
k sp |
||
Regel 24:
| moviemeter =
}}
'''The Last Hangman''' (Britse titel : '''Pierrepoint''') is een [[Film (cinematografie)|film]] uit [[2005]] van [[filmregisseur]] Adrian Shergold over het leven van [[Albert Pierrepoint]], de laatste [[beul]] van [[Groot
==Plot==
{{spoil}}
De film begint met een "gewone" werkdag van Pierrepoint, die thuis vertrekt en met de trein naar een gevangenis reist waar hij eenmaal aangekomen de terdoodveroordeelde bekijkt door een kijkgat in de celdeur om de lengte van de persoon in te schatten. Dan volgt de executie van een jonge vrouw. Pierrepoint neemt de gevangene mee naar het executielokaal en zorgt ervoor dat alles zo snel mogelijk voorbij is. Na de executie vertelt hij aan zijn jonge medewerker dat de geëxecuteerde haar onschuld terug heeft en dat het lichaam, dat hij zelf wast, met respect moet behandeld worden, want het zijn mensen. Bij een volgende executie wil hij zijn eigen snelheidsrecord breken, wat ook
Op het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]] werd hij gevraagd om naar [[Duitsland]] af te reizen om de Nazi-leiders die tot de dood veroordeeld werden op het [[proces van Neurenberg]] te gaan executeren. Ook daar laat hij verstaan dat het mensen zijn en maakt zich kwaad wanneer na de eerste dag van executies er een kist te weinig blijkt te zijn en men een terdoodveroordeelde zonder kist wil begraven. Eenmaal terug in
Bij een volgende executie blijkt dat het om zijn beste vriend gaat, die zijn vriendin vermoord had. Dan krijgt Pierrepoint voor de eerste keer wroeging. Hij executeert zijn vriend, zegt hem nog dat hij "goed" voor hem zal zorgen waarop zijn vriend hem bedankt. Eenmaal thuis wil hij er over praten, maar zijn vrouw wil dat niet, omdat ze het niet kan. Daarna executeert hij [[Ruth Ellis]], de laatste persoon die geëxecuteerd werd in Groot
Eenmaal thuis geeft zijn vrouw de oplossing om ermee te kunnen stoppen. Ze had gemerkt dat hij een keer niet uitbetaald werd en vertelde hem dat hij zich niet mocht laten doen en dat hij een brief moest schrijven waar hij in zou laten blijken dat hij ontevreden was. Klaarblijkelijk opgelucht vertelde hij dat het een goed idee was en voegde meteen in de brief aan toe dat de brief mocht gezien worden als zijn ontslagbrief. De film eindigt met een latere quote van Pierrepoint, dat de doodstraf nooit iets opgeleverd heeft en dat het alleen maar voor meer wrok gezorgd heeft.
|