Ringen en manen van Uranus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Titel van Ringen van Uranus gewijzigd in Ringen en manen van Uranus: Er is geen ander artikel over de manen van Uranus, en een groot deel van het artikel gaat over de manen |
k manen vet |
||
Regel 1:
De '''Ringen van Uranus''' werden in maart van [[1977]] ontdekt. In eerste instantie werden negen ringen gedetecteerd die bestaan uit donkerkleurige brokken met een grootte van maximaal 10 m. De afstanden van deze ringen tot de planeet liggen tussen de 41.800 en 51.100 km. Tijdens de [[Voyager 2]] missie ([[1986]]) werden in hetzelfde gebied nog twee zwakke ringen gevonden, alsmede een aantal onvolledige ringen. Op foto's die in [[2003]]-[[2005]] met de [[Hubble ruimtetelescoop]] zijn gemaakt, werden opnieuw twee ringen ontdekt, op onverwacht grote afstanden van [[Uranus (planeet)|Uranus]]: 67.000 en 98.000 km.
De vorm van de ringen is elliptisch, vermoedelijk onder invloed van de aantrekkingskracht van naburige rondcirkelende '''manen'''. De ringen bestaan waarschijnlijk uit materiaal dat afkomstig is van de maantjes. Zo delen het maantje Mab en ring R/2003 U1 dezelfde baan: inslagen van [[meteoriet]]en op het maantje zorgen voor een voortdurende aanvoer van ijs en gruis waarmee de ring in stand kan blijven. En de acht maantjes tussen 62.000 en 76.000 km van Uranus komen zo dicht bij elkaar in de buurt dat binnen een paar miljoen jaar botsingen te verwachten zijn die zullen leiden tot nieuwe ringen.
De vijf grote en ruim twintig (19 hebben al een naam, drie nog een voorlopige aanduiding) kleine manen zijn vernoemd naar [[William Shakespeare|Shakespeare]] figuren en karakters uit gedichten van [[Alexander Pope]].
| |||