North American Navaho SM-64: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: it:North American SM-64 Navaho |
Linkfix ivm sjabloonnaamgeving met AWB |
||
Regel 1:
[[
[[
De '''North American SM-64 Navaho''' was een experimenteel [[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[supersonisch]] intercontinentaal [[kruisvluchtwapen]]. Het ''Navaho''-programma liep van 1946 tot 1957, toen de Amerikaanse luchtmacht ([[USAF]]) het project afblies.
Aan het eind van de [[jaren ’50]] van vorige eeuw was de ontwikkeling van de eerste typen kruisvluchtwapens in volle gang. Dit kwam doordat de [[Amerikanen]] er – mede door de probleemloze lancering van de eerste [[Russische]] satellieten - achter waren gekomen dat hun eigen programma voor het ontwikkelen en perfectioneren van ballistische raketten behoorlijk op het Russische programma achterliep.
Het hierdoor ontstane ''missile gap'' (letterlijk: "raketgat") moest worden overbrugd. En snel ook! De plannen met de North American Navaho SM-64 waren dan ook grootser en ambitieuzer opgezet dan bij de [[Northrop Snark SM-62]] ofschoon beide raketten min of meer gelijktijdig met elkaar werden ontwikkeld.
De [[USAF]] wilde eerst de [[subsonisch]]e
De ontwikkelingen liepen echter anders dan werd verwacht en de Navaho werd nooit operationeel.
Ondanks alles zag de [[USAF]] het Navaho project als grote stap voorwaarts bij de raket ontwikkling. De Navaho vereiste totaal nieuwe technieken die een ingewikkelde raket voortbrachten. Door de [[aerodynamisch]]e verhitting (300° bij [[Machgetal|Mach]] 2 en 660° bij [[Machgetal|Mach]] 3) moesten nieuwe materialen worden benut. De firma ''North American''
==Technische gegevens==
{| class="wikitable"
! North American SurfaceMissile-64 Navaho
!
|-
|Lengte || 26,7 m
|-
|Grootte van de vleugels
|-
|Hoogte
|-
|Gewicht ||
|-
|Motor || 2x [[Wright]] XRJ47-W-7 [[ramjet]], booster XLR83-NA-1 liquid-fueled rocket
|-
|Brandstof ||
|-
|Totaal afgeleverd
|-
|Maximum snelheid ||[[Machgetal|mach]] 3,3 op 27000 m
|-
|Bereik
| Lading || W-39 nucleair, circa 4 [[megaton]] ▼
|-
|}
Regel 43 ⟶ 42:
In december 1945 was door technici van de firma ''North American Aviation'' aan de [[USAF]] voorgesteld om het [[Duitse]] raketonderzoek uit de [[2e wereldoorlog]] voort te zetten. North American stelde een plan in 3 fasen voor; eerst zou men proberen om vleugels aan een [[V2 (raket)|V2]] te monteren; daarna zou men een vervangende [[turbojet]] of [[ramjet]] als krachtbron voor de [[Duitse]] raket zoeken en uiteindelijk zou men deze raket aan een booster raket koppelen om intercontinentale afstanden te overbruggen.
In april 1946 ging de [[USAF]] met de eerste fase akkoord; ontwikkeling van project MX-770, een grond-grond raket in het 175-500 mijl bereik. In juli 1947 werd de ontwikkeling van een 1500 mijl overbruggende supersonische
Het Navaho programma zou verlopen in de ontwerp-, de constructie- en de praktische testfasen. Dit moest gaan leiden tot een bruikbare raket met een bereik van 3600 mijl en na perfectonereing tenslotte tot een operationeel inzetbare raket met een bereik van meer dan
De [[USAF]] duidde de eerste trap, het [[turbojet]] testvoertuig, aan als X-10. Deze vloog voor het eerst in 1953, aangedreven door 2 [[Westinghouse]] J40WE-1 [[turbojet]]s. De raket was 21 m lang en had een canard, "V" staart en een [[delta]] vleugel. Radiocontrole en een landingsgestel maakten de berging mogelijk. De testvoertuigen maakten 27 vluchten waarbij het toestel tijdens de 19e vlucht sneller vloog dan [[Machgetal|Mach]] 2,5. Hiermee werd een snelheidsrecord voor [[turbojet]] aangedreven toestellen gevestigd.
Helaas vertraagden technische problemen de ontwikkeling van de tussenliggende fase van de XSM-64 raket. In maart 1952 rekende de USAF op een datum van eerste operationeel stelling in begin 1954; dat werd pas april 1956. De problemen deden zich niet met een enkel onderdeel voor maar zowel met alles behalve het airframe.
Van 1954 – 1955 overwoog de [[USAF]] de XSM-64 maar operationeel te maken maar technische problemen en vertragingen in het programma brachten dit idee om zeep. De luchtmacht bespoedigde het Navaho vanaf 1955 wel zo veel mogelijk maar de ontwikkeling van de [[ICBM]]s (intercontinental ballistic missiles) en [[IRBM]]s (intermediate range ballistic missiles) ging boven alles.
De XSM-64 leek als 2 druppels water op de X-10 maar het verschil zat hem in de grote booster raket die eraan vast was gekoppeld. Totaal was de lengte van de verticaal te lanceren raket nu 32 m.
Zo indrukwekkend als de XSM-64 er in theorie uitzag zo teleurstellend waren de prestaties. De XSM-64 tests gaven slechte resultaten te zien; het project werd als onvoldoende gewaardeerd. De eerste XSM-64 lancering in november 1956 eindigde na
Het was daarom logisch dat de [[USAF]] het hele programma in juli 1957 afblies. Positieve resultaten bleven uit; de kosten rezen de pan uit; tijdschema’s werden niet gehaald
Er werden nog 5 vluchten uitgevoerd tussen augustus 1957 en februari 1958. Geplaagd door fouten en problemen overschreed het toestel [[Machgetal|Mach]] 3 en haalde de langste vlucht tot dan toe (42 minuten en 24 seconden). De laatste Navaho tests waren 2 lanceringen die niet succesvol verliepen. Op de eerste vlucht van september 1958 weigerden de ramjets dienst en op de tweede en laatste vlucht in november 1958 brak de raket op een hoogte van 18 km in stukken.
Toch waren er nog positieve punten. Hoewel de Navaho nooit operationeel werd gebeurde dit wel met diverse componenten van het toestel. Enkele werden gebruikt in andere niet succesvolle North American projecten als de ''F-108'' en de [[North American XB-70 Valkyrie]]. Andere componenten deden het echter veel beter; zo werd de raketmotor voor de latere [[Redstone]], [[Thor]] en [[Atlas (raket)|Atlas]] raketten gebruikt. De [[AGM-28 Hound Dog]], de atoomduikboot [[USS Nautilus (SSN-571)
==Externe links==
| |||