Plesiochrone digitale hiërarchie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
clean up, Replaced: Coax kabel → coaxkabel met AWB
3wisemen (overleg | bijdragen)
k sp
Regel 17:
Aan een E1 multiplexer worden 30 spraakkanalen van ieder 64 [[kilobit|kbit]]/s aangeboden. Bovendien worden er nog twee 64 kbit kanalen toegevoegd, om signalering en routeringsinformatie te kunnen transporteren. De capaciteit van een E1 verbinding bedraagt dus 32x64000=2.048.000 bits per seconde.
 
Bij de E2 multiplexer worden 4 E1 kanalen aangeboden. Echter in de tijd dat deze techniek is ontwikkeld was het niet mogelijk om de multiplexer en de demultiplexer van een E2 verbinding exact met elkaar te syncroniserensynchroniseren. Hierdoor is er extra onbenutte capaciteit nodig om een juist transport te kunnen garanderen.
 
De niveaus E3 en E4 zijn op gelijke manier als E2 opgebouwd.
 
== DigitalisatieDigitalisering van een telefonie signaal ==
 
Dit gebeurt in de volgende drie stappen :
Regel 57:
Werd een 2 Mbit/s in eerste instantie gebruikt voor het koppelen van twee Openbare telefooncentrales, gaande weg kwamen er gebruikers die een digitale koppeling wensten tussen hun bedrijfs centrale en het openbare net of een digitale verbinding wensten voor het uitwisselen van Computergegevens. ALS 70 bleek voor de eerste groep gebruikers prima te voldoen (nog wel), maar het is natuurlijk onzin om signalering mee te sturen op een vaste verbinding. Hierdoor ontstond een nieuwe type 2 Mbit/s verbinding, zonder de CAS signalering, waardoor tijdslot 16 gebruikt kon worden voor dataverkeer. Dit zijn vaste verbindingen volgens G703/G704. Andere gebruikers wensten, zelfs helemaal geen framestructuur volgens G704 meer. Deze framestructuur dwong hen immers data aan te bieden in een vorm die overeen kwam met die van telefonie verkeer.
 
Soms had de data die de klanten wensten te verzenden een andere of zelfs helemaal geen structuur. Deze klanten kregen een zogenaamde transparante verbinding, volgens G703 waarbij alleen de elektrische en fysieke eigenschapeneigenschappen van het koppelvlak vastlagen. Andere klanten wilden voor de koppeling van hun bedrijfscentrale een afwijkende frame structuur gebruiken. Zoals hierboven al verteld is het mogelijk om spraak te comprimeren tot 32 kbit/s. Ook hiervoor heeft de [[International Telecommunication Union|ITU]]/CCITT een aanbeveling geschreven: G722. Via een 2 Mbit/s kunnen 60 telefoongesprekken verstuurt worden. Vast gelegd in G761. Of 30 telefoongesprekken en 1 Mbit/s aan computerdata.
 
Kenmerkend voor een 2 Mbit transparante verbinding is dat de synchronisatie via tijdslot nul vanuit de telefooncentrale of het netwerk ontbreekt. De klant zorgt hierbij zelf voor synchronisatie waarbij de ontvanger zich door middel van klokextractie op de data van de zender synchroniseert.
Regel 65:
Het zou natuurlijk te gemakkelijk zijn indien iedereen op dezelfde manier zou werken, vandaar dat men in Noord-Amerika en Japan een andere PCM structuur gebruikt. Dit is de zogenaamde T1 tegenover de Europese E1. Om het gemakkelijk te maken verschilt het Amerikaans frame duidelijk van het Europese. Toch zijn beide in G704 gestandaardiseerd.
 
De Amerikaanse Framestructuur bestaat uit een multiframestructuur van 24 of 12 frames. Hier zal het 12 frame multiframe worden besproken. Elk frame bestaat uit 24 tijdsloten van 8 bits, waarbij de bemonsterings frequentiebemonsteringsfrequentie weer 8000 Hz bedraagt. Elke frame bestaat dus uit 24 x 8 bits = 192 bits. Voor elk frame wordt een zogenaamd opcodebit geplaatst. Dit heeft 2 functies, het F bit zorgt voor de framesychronisatie. Het S bit zorgt voor de multiframesychronisatie. De signalering van elk tijdslot wordt overgestuurd in het 8 bit van elk tijd in resp.respectievelijk het 6 en 12 frame. Hierbij wordt met de zogenaamde four state signalering gewerkt. Het a bit bevindt zich in frame 6 en het b bit in frame 12.
(192 databits + opcode bit) x 8000 = 1544 kbit/s
Regel 114:
 
Maar uit eindelijk bleken de nadelen van PDH te zwaar te wegen:
* het niet compatiblecompatibel zijn van de verschillende systemen
* het ontbreken van goede netwerk management faciliteiten
* de onmogelijkheid om b.v. een 2 Mbit/s uit een 140 Mbit/s te kunnen “scheiden” zonder de 140 Mbit/s eerst terug te kunnen multiplexen naar 8 Mbit/s.
Regel 121:
De toepassingen van PDH verschuiven van transmissiemiddel in een transport netwerk naar gestandaardiseerd interface met de klant apparatuur. Als voor beeld kan hierbij gedacht worden aan ISDN 30 verbindingen.
 
Een netwerk op basis van [[SDH]] techniek blijkt een veel beter te beheren netwerk op te leveren. Dat leidt tot kortere levertijden, een snellere storingoplossing. Etcen dus kostenefficiëntie.
 
{{DEFAULTSORT:Plesiochrone Digitale HierarchieHiërarchie}}
[[Categorie:Telecommunicatie]]