Onvoltooid verleden tijd: verschil tussen versies

In Zuid-[[Duitsland]], [[Oostenrijk]] en [[Zwitserland]] is het gebruik van de onvoltooid verleden tijd (''Präteritum'') hoofzakelijk beperkt tot de [[geschreven taal]], in de [[gesproken taal]] worden deze vormen als stijf of bekakt ervaren. In sommige nauw aan het [[Hoogduits]] verwante streektalen, zoals het [[Beiers]] en [[Yiddisch]], komen bijna alleen van de werkwoorden ''sein'' en ''haben'' vormen in de onvoltooid verleden tijd voor; voor het overige bedient men zich van de voltooid tegenwoordige tijd (''Perfekt''). In het noorden van Duitsland worden de ''Präteritum'' en de ''Perfekt'' naast elkaar gebruikt, waarbij net als in het Engels en Nederlands de laatste vorm meer het ""voltooid zijn"-aspect en de invloed op het heden benadrukt (bijv. '' Heute früh '''ist''' mein Freund '''gekommen''', und jetzt hat er...,'' enz.).