PzKpfw II Ausf c, A, B und C - Sd.Kfz. 121: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Spellings-, typfout- en taalcontrole uitgevoerd
O E P~nlwiki (overleg | bijdragen)
k sp
Regel 18:
| hoogte=1.99
| radio=[[FuG5 radio|FuG5]] ontvanger
| motor=Maybach HL62TR, 140 [[paardenkracht|pK]], 6-cylindercilinder
| versnel_voor=6
| versnel_achter=1
Regel 31:
}}
 
Het Duitse pantservoertuig [[Panzerkampfwagen II]] uitvoering c (ook gekend als '''Pz Kpfw I Ausf c en z'n varianten A, B, en C - Sd Kfz 121''') was de uiteindelijke versie van de reeks Panzerkampfwagen II pre-producktiemodellenproductiemodellen ([[Pz Kpfw II Ausf a/1 a/2 und a/3 - Sd Kfz 121|a/1, a/2, a/3]] en [[Pz Kpfw II Ausf b - Sd Kfz 121|b]]) die werd gebruikt in de [[Tweede Wereldoorlog]].
 
==Achtergrond==
De '''Panzerkampfwagen II Ausf c''' werd het standaard model voor de Panzerkampfwagen II-reeks en heeft drie varianten c-A, c-B en c-C. De initiële uitvoering c werd geproduceerd vanaf maart 1937, de variant c-A werd geproduceerd vanaf juli 1937, variant c-B vanaf december 1939 en variant c-C vanaf juni 1938. UivoeringUitvoering c is herkenbaar door een geheel nieuwe wielophanging: de vorige wielophanging met de zijbalken verdween volledig, er zijn vijf grote rijwielen (in plaats van 6 kleine rijwielen voordien) en 4 kleine terugloopwielen (in plaats van 3 terugloopwielen voordien). De rupsbanden werden aangepast en zowel de motorkoeling als het ventilatiesysteem verbeterden. Vijfentwintig tanks uitvoering c kregen een ''erzats-molybdenum'' stalen stuurinrichting. De laatste grote aanpassing in de Panzerkampfwagen II-reeks gebeurde met variant A van uitvoering c. De c-A variant kreeg een verbeterde transmissie. Tussen de varianten c-A en c-B en c-C zijn nog maar weinig verschillen te merken (hoofdzakelijk in de kijkgaten en vizieren). Alle modellen kregen een tweeluik in de geschutskoepel, waar de tankcommandant plaatsnam, en een afgeronde koepel. [[Operatie Fall Weiss]] in september 1939 wees uit dat de Poolse anti-tankgranaat met gemak de pansterplatenpantserplaten van de geschutskoepel kon doorboren. Op verzoek van de manschappen werden extra 20mm pantserplaten op de geschutskoepel, bovenstruktuurbovenstructuur en voorzijde van de Panzer-II-tanks gemonteerd (herkenbaar aan de bouten). Zeventig procent van de Panzer-II-tanks onderging deze aanpassing tegen mei 1940. De overige 30% werd voor [[Operatie Barbarossa]] aangepast. Tijdens de [[Poolse campagne]] en de campagne in het Westen (operaties [[Fall Gelb]] en [[Fall Rot]]) klaagden de tankcommandanten over een beperkte zichtbaarheid. Vanaf oktober 1940 werd dit euvel verholpen door een kit met acht periscopen, gemonteerd op de geschuskoepelgeschutskoepel.
 
==Dienstjaren==
Zoals de vorige Panzer-II-varianten (a/1, a/2, a/3 en b) werd Pz Kpfw II uitvoering c ingedeeld in alle Duitse pantserregimenten vanaf zijn intrede in 1937. Omdat de produktieproductie van de [[[Panzerkampfwagen III]] en [[[Panzerkampfwagen IV]] vertragingen opliep, werd de Panzer II, toegewezen aan de steeds uitbreidende pantsereenheden en, tegen de oorspronkelijke bedoeling in, langer gebruikt aan de oorlogsfronten. Tijdens het Russisch offensief, [[Operatie Barbarossa]], had elk pantserregiment, elk pantser detachement en elke pantsercompagnie een peletonpeloton Panzer-II-tanks voor verkenningsdoeleinden. In [[1942]] werden deze verkenningspeletonsverkenningspelotons uit de compagnies genomen en de Pz Kpfw II werd ontslagen uit de primaire gevechtseenheden vanaf einde [[1943]] doch ze bleven in dienst aan de secondaire fronten tot het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]]. De Panzer II bleek na [[1941]] snel te zwak voor de gevechtseenheden, doch was des te meer een ideaal verkennings- en opleidingsvoertuig en een belangrijke stap in de ontwikkeling van de zwaardere tanks.
 
==Referenties==