Evert van Ballegooie: verschil tussen versies

Evert van Ballegooie werd geboren op 11 mei 1950 en hij studeerde van 1968 tot 1975 [[geneeskunde]] aan de [[Erasmus Universiteit]] in Rotterdam. Na zijn opleiding tot internist in Zwolle en Groningen was hij van 1980 tot 1986 verbonden als wetenschappelijk medewerker aan de afdeling Endocrinologie van het Academisch Ziekenhuis te Groningen. In 1984 promoveerde hij op een onderzoek naar de behandeling met continue subcutane [[insuline]]-infusie ([[insulinepomp]]therapie). Van 1986 tot 2006 was hij werkzaam als internist in de [[Isala Klinieken]] (Weezenlanden) te Zwolle, met speciale aandacht voor diabetes mellitus.

Het laatste jaar voor zijn dood was hij internist in Ziekenhuis Bethesda in Hoogeveen. HijDaarnaast werkte hier een dag minder, omdatvond hij meer tijd wilde hebben voor zijn talloze andere diabetesprojecten, zoals het voorzitterschap van Langerhans, dehet organisatieleiden van cursussen en congressen en het houden van lezingen. Ook was hij de bedenker en hoofdredacteur van het kwartaalblad DiabeteSpecialist. Van Ballegooie is de grote motor geweest bij de oprichting van de [[Nederlandse Diabetes Federatie]] in juni 1995: hij was NDF-voorzitter van 1995 tot 2000. Hij was ook lange tijd voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Diabetes Onderzoek (NVDO), een van de partners binnen de NDF.

Van Ballegooie heeft niet alleen bijzonder grote verdiensten gehad voor de diabeteswereld in het algemeen, maar heeft ook sterk bijgedragen aan de ontwikkeling van het vak van [[diabetesverpleegkundige]]. Om deze reden heeft de EADV, de beroepsorganisatie voor diabeteszorgverleners, in 1996 Evert van Ballegooie benoemd tot [[erelid]].

Tijdens een grote manifestatie van de [[Diabetesvereniging Nederland]] (DVN) op 1 april 2000 werd Van Ballegooie benoemd tot ridder in de [[orde van Oranje Nassau]]. [[Burgemeester]] [[Jan Franssen]] van Zwolle schetste Van Ballegooie als een markant inwoner van zijn stad en een autoriteit op het brede gebied van de diabeteszorg. "Zwolle beschikt helaas niet over een academisch ziekenhuis, maar dankzij mensen als Van Ballegooie is er toch ook bij ons sprake van een diabeteszorg op een bijzonder hoog niveau", aldus burgemeester Franssen.

Van Ballegooie had een bijzondere gave om zijn talloze ideeën te vertalen naar concrete projecten. Hij reageerde alert op actuele ontwikkelingen door zelf dingenptojecten op touw te zetten. Overal trok Van Ballegooie volle zalen, de laatste jaren wordt het Langerhans symposium zelfs tweemaal gehouden, om daarmee ruim tweeduizend mensen te kunnen toelaten. Van Ballegooie had een feilloos gevoel om met de media om te gaan. Hij deed steeds weer ferme uitspraken, waarvan hij zelf al goed besefte dat die het als krantenkop goed zouden doen. Journalisten die hem interviewden, konden "volstaan met het opschrijven van een groot aantal onliners", die altijd weer een boeiend artikel opleverden.