Vonwillebrandfactor: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Alankomaat (overleg | bijdragen)
k cat
gramm.
Regel 5:
Als een [[bloedvat]] beschadigd raakt, komt er een proces op gang dat bloedstolling wordt genoemd. Hierbij zijn [[trombocyten]] (bloedplaatjes) betrokken, maar ook ongeveer 20 [[stollingseiwitten]], waaronder het zeer belangrijke eiwit "vonwillebrandfactor" (vWf).
 
Als een bloedvat beschadigd raakt, komt [[collageen]] dat zich in de [[vaatwand]] bevindt, in contact met bloed. De vonwillebrandfactor bindt zich aan dit collageen, datwat leidt tot activatie vande hetbloedstolling eiwitactiveert. GeactiveerdGeactiveerde vonwillebrandfactor zorgt voor [[adhesie]] van trombocyten en ook voor verkleving van trombocyten onderling, waardoor een [[stolsel]] gevormd wordt die de bloeding stopt. Dit stolsel wordt na genezing van de verwonding weer opgeruimd. Verder fungeert de vonwillebrandfactor als transporteiwit voor [[stollingsfactor]] VIIIC.
 
==Verlaagde vonwillebrandfactor==
Als het lichaam te weinig of een slecht functionerend vonwillebrandfactor aanmaakt, kan dit leiden tot een bloedingsneiging. Het bloedstollingssysteem functioneert niet goed waardoor de patiënt, afhankelijk van de ernst van de ziekte, last heeft van geringe tot ernstige bloedingen. Voorbeelden hiervan zijn veel bloedverlies tijdens de [[menstruatie]], bloedingen na het trekken van een [[kies]] of veel last van neusbloedingen. Een verlaagde concentratie of verminderde werking van het vonwillebrandfactor is meestal aangeboren (erfelijk), maar ook niet-erfelijke (verworven) vormen komen voor. Erfelijke vormen worden aangeduid als "Ziekte van Von Willebrand" terwijl verworven vormen worden aangeduid als het "''vonwillebrand-syndroom"''.
 
==Verhoogde vonwillebrandfactor==