Beleg van Tripoli (1102-1109): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
clean up met AWB
3wisemen (overleg | bijdragen)
k sp
Regel 33:
Het jaar erop, formeerde de kruisvaarders een grote groep buiten Tripoli, geleid door [[Boudewijn I van Jeruzalem]], [[Boudewijn II van Jeruzalem|Boudewijn II van Edessa]], [[Tancred van Galilea|Tancred]], regent van het Vorstendom Antiochië, [[Willem-Jordan]] en Raymond IV's zoon [[Bertrand van Toulouse]], die recent was aangekomen met verse troepen uit [[Italië]] en [[Frankrijk]]. In Tripoli waren ze nog tot in den treuren aan het wachten op versterking van moslimkant, vooral uit Egypte.
 
Een compromis werd gesloten over een dispuut buiten de stadsmuren, deze werd geleid door Boudewijn I van Jeruzalem, er werd besloten dat de stad nu ingenomen kon worden; en als dit een feit was, zou het [[Graafschap Tripoli]] verdeelt worden verdeeld in twee gebied's claimen,gebieden: Willem Jordaan zou het noordelijk gebied krijgen als vazal van het Vorstendom Antiochië, en Bertrand het zuidelijk deel als vazal van het [[Koninkrijk Jeruzalem]].
 
De stad viel op [[12 juli]] [[1109]], en werd helemaal geplunderd door de kruisvaarders. honderd duizend documenten, boeken en prenten van de Dar-em-Ilm bibliotheek werden vervloekt en daarna verbrand. De Egyptische vloot arriveerde acht uur te laat. De meeste inwoners werden tot slaaf verheven, anderen werden verdreven of gedood en van hun bezittingen ontdaan. Bertrand, Raymond IV's legitieme zoon, had Willem-Jordaan laten vermoorden in [[1110]] en claimden twee- derde van de stad voor zichzelf, met daarbij de ander derde onder Genuaans gezag. Vervolgens werd Tripoli een kruisvaardersstaat; de rest van de Mediterrane kust was al in handen van de kruisvaarders gevallen, met in de volgende jaren nog de havensteden [[Sidon]] (1111) en Tyrus (1124).
 
== Referenties ==