Alternatieve kosten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: is:Fórnarkostnaður |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Alternatieve kosten''' (Engels: '''opportunity cost''') is een begrip uit de [[economie]] dat wordt gebruikt om de werkelijke [[kosten (financieel)|kosten]] van een [[investering]] te bepalen. Men bepaalt de alternatieve kosten door de opgeofferde waarde van het beste alternatief (de op één na beste mogelijkheid) te berekenen. Dit hangt samen met andere verschijnselen zoals [[padafhankelijkheid]].
Als voorbeeld: Een bedrijf bezit een een stuk grond en kan dat gebruiken om een kantoor op te bouwen. Een alternatief is om een vergelijkbaar bestaand kantoor te kopen.
Regel 7:
Stel dat de grond voor 300.000 euro verkocht kan worden: dan geldt dat de aankoop van het bestaande gebouw 1.200.000 - 300.000 = 900.000 euro kost.
Een tweede voorbeeld: een zelfstandige wil een tevredenheidsenquête bij zijn klanten uitvoeren. Hij kan dat door een [[marketingbureau]] laten doen voor 1000 euro. Hij kan het ook zelf doen maar dan heeft hij bijvoorbeeld twee dagen tijd nodig. De alternatieve kosten zijn dan de verloren inkomsten gedurende deze periode. Als de zelfstandige gedurende die twee dagen meer dan 1000 euro kan verdienen, dan kan hij de enquête best laten uitvoeren door het marketingbureau. De alternatieve kosten zijn dan hoger dan de kosten van het marketingbureau.
Bij het bepalen van de [[Contante waarde|Netto Contantewaarde]] van een investeringsvoorstel dient gerekend te worden met een [[rente]]percentage dat door een alternatieve investering verdiend zou kunnen worden bij eenzelfde risco. Bijvoorbeeld door het geld op de bank te zetten. Of door een ander project te kiezen.
| |||