Drielichamenprobleem: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
JRB (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Caseman (overleg | bijdragen)
aanv. en kommafout
Regel 5:
met ''m''<sub>1</sub> en ''m''<sub>2</sub> de aantrekkende en aangetrokken massa's, ''r'' hun afstand en ''G'' de [[gravitatieconstante]]. Elk van de drie lichamen ondervindt de zwaartekracht van de twee andere.
 
Aangezien het probleem met twee lichamen een analytische oplossing heeft, namelijk de [[wetten van Kepler]], dacht men lange tijd, dat het drielichamenprobleem ook zo een analytische oplossing zou hebben. Later pas werd duidelijk, dat zo'ner geen universele analytische oplossing niet bestaat. Alleen in speciale gevallen, als bijvoorbeeld de massa van één van de lichamen verwaarloosbaar klein is ten opzichte van de andere twee, is een analytische benadering wel mogelijk.
 
Met de opkomst van computers is de [[numerieke wiskunde|numeriek]]e oplossing van het drielichamenprobleem wel eenvoudig. Men gebruikt een bekende methode zoals b.v. de [[Predictor-Correctormethode]] van [[Milne]] of de [[Runge-Kuttamethode]] om het stelsel van lineaire [[differentiaalvergelijking]]en in de onbekenden '''ri''' plaatsen en '''vi''' snelheden voor i van 1 tot 3 te discretiseren in de tijd t.