Wikipedia

Pepijn van Landen: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Versie 16287038 van 24.82.147.90 (overleg) ongedaan gemaakt.
Eric Ouwerkerk (overleg | bijdragen)
3.939 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Pepijn I ''van Landen''''' of '''''de Oudere''''' "Pépin le-Vieux" ([[Landen (gemeente)|Landen]],ca. [[580]] (?) – [[21 februari]] [[639]]/[[640]] (?)) was van [[623]] tot [[629]] en vanaf 639 [[hofmeier]] eenvan het [[Frankische Rijk|Frankische]] [[hofmeier]] vankoninkrijk [[Austrasië]] onder de [[Merovingen|Merovingische]] koningen [[Chlotharius II]], [[Dagobert I]] en [[Sigibert III]]. Hij was een zoon van [[Carloman (de oudere)|Carloman]].
 
Pepijn was afkomstig uit een familie van grootgrondbezitters in het [[Maas|Maasdal]]. In [[613]] leidde hij met [[Arnulf van Metz]] en hofmeier Warchenar van [[Bourgondië]], de aristocratische opstand tegen de nieuwe minderjarige koning van Austrasië en Bourgondië, [[Sigebert II]], en de koningin-overgrootmoeder [[Brunhilde van Austrasië]] die de feitelijke macht bezat - wat de oorzaak was van het conflict. De opstandelingen sloten een bondgenootschap met Chlotarius II van [[Neustrië]]. Tezamen versloegen ze de troepen van Sigebert en Brunhilde bij de Aisne, waarna Sigebert en Brunhilde werden gedood. In [[Andernach]] werd een verdrag gesloten waarin de autonomie van Austrasië en de leidende rol van de Austrasische adel werden vastgelegd.
In het jaar [[613]] zorgde hij er samen met [[Arnulf van Metz]] voor dat de [[Neustrië|Neustrische]] koning Chlotharius II ook koning van Austrasië en [[Koninkrijk Bourgondië|Bourgondië]] werd. Hij werd in [[623]] samen met zijn broer Arnulf benoemd tot adviseur en raadgever van de in dat jaar tot (onder)koning benoemde Dagobert I. In [[629]] stierf koning Chlotharius II en werd Dagobert I koning over het gehele Merovingische rijk. In [[631]] werd de zoon van Dagobert I (Sigibert III) benoemd tot onderkoning van [[Austrasië]]. Pepijn schijnt in deze periode het hofmeierambt te zijn verloren aan [[Adalgisl]]. Pas na de dood van Dagobert I (19 januari 638/639) werd Pepijn wederom benoemd tot hofmeier. Hij stierf echter niet lang daarna (in [[639]] of [[640]]).▼
 
▲In het jaar [[613]] zorgde hij er samen met [[Arnulf van Metz]] voor dat de [[Neustrië|Neustrische]] koning Chlotharius II ook koning van Austrasië en [[Koninkrijk Bourgondië|Bourgondië]] werd. Hij werd in [[623]] samen met zijn broer Arnulf benoemd tot adviseur en raadgeverhofmeier van de in dat jaar tot (onder)koning benoemde Dagobert I. In [[629]] stierf koning Chlotharius II en werd Dagobert I koning over het gehele Merovingische rijk. In [[631]]datzelfde werdjaar deverloor zoonPepijn vanzijn Dagobertfunctie Ien (Sigibertwerd III)hij benoemdverbannen tot onderkoning vannaar [[AustrasiëOrléans]]. PepijnVolgens schijntde intraditie dezewas periodede kritiek van Pepijn op het hofmeierambtoverspel tevan zijnDagobert verlorende aanaanleiding [[Adalgisl]]voor de verbanning. Pas na de dood van Dagobert I (19 januari 638/639) werd Pepijn wederom benoemd tot hofmeier. Hij stierf echter niet lang daarna (in [[639]] of [[640]]).
Pepijn van Landen was gehuwd met [[Ida van Nijvel]] (592–652). ▼
 
Pepijn en Arnulf van Metz zijn erin geslaagd de feitelijke macht in de Frankische koninkrijken in handen van de aristocratie te leggen. Zo begon de periode van de "[[Vadsige koning|Vadsige of Luie koningen]]": de Merowingische koningen die alleen in naam regeerden terwijl de hofmeiers de feitelijke macht uitoefenden.
 
▲Pepijn van Landen was gehuwd met [[Ida van Nijvel]] (592–652).
Pepijn en Ida van Nijvel hadden vier kinderen:
* een dochter [[Begga]], die trouwde met [[Ansegisus (hofmeier)|Ansegisel]], de zoon van Arnulf van Metz. De zoon van dit huwelijk, [[Pepijn van Herstal]], was de overgrootvader van [[Karel de Grote]] in de mannelijke lijn.
* een dochter, [[Gertrudis van Nijvel]], die abdis van de [[abdij van Nijvel]] werd en
* een zoon [[Grimoald I|Grimoald]] die net als zijn vader hofmeier van Austrasië is geweest.
* een zoon [[Allowin van Haspengouw]], beter bekend als de heilige [[Bavo]]
 
Pepijn van Landen wordt als [[zalige]] beschouwd maar is niet officieel zalig verklaard. Zijn feestdag is [[21 februari]].
In de loop van de [[7e eeuw]] verviel de [[Merovingische dynastie]], de afstammelingen van [[Clovis I]], in machteloosheid. Het was een periode van de "[[Vadsige koning|Vadsige of Luie koningen]]". Zij lieten zich rondvoeren in hun regeringsgebied en profiteerden van de levensgeneugten van het platteland. Zij trokken zich niets van het bestuur aan en lieten dit over aan hun hofmeiers. Je zou het bijna kunnen stellen als nu de [[Premier (regeringsleider)|premier]], [[bondskanselier]] en [[eerste minister]], die in feite hun land besturen. De koning of koningin komen op de "tweede plaats". De feitelijke macht werd weer opgenomen door de [[hofmeier]] (Maior Domus), een functionaris aan het koninklijke hof. Nadat Pepijn I de Oude van Landen erin geslaagd was deze betrekking erfelijk te maken konden hij en zijn nakomelingen een sterke gezagspositie uitbouwen. Pepijn van Landen zelf wordt als [[zalige]] beschouwd. Zijn feestdag is [[21 februari]].
 
==Externe link==
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Pepijn_van_Landen"