School van Tervuren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kopjes
aanvulling
Regel 23:
 
== Tweede generatie ==
Rond 1875 was het effect van de vernieuwingsdrang van de eerste generatie uitgewerkt. Er bleven wel enkele traditionalisten bestaan, maar er ontstond een nieuwe groep schilders. Zij noemden zich eveneens aanhangers van de School van Tervuren die het pleinairisme nastreefden, maar dan niet langer in realistische stijl maar met een inheemse impressionistische stijl. Boulanger werd, na zijn dood in 1874, door zijn collega's meer en meer beschouwd als leermeester en de toonaangevende schilder uit de eerste generatie. Deze schilders woonden niet in Tervuren, maar kwamen er sporadisch. Er was nauwelijks een daadwerkelijke band tussen hen, maar men kan eerder spreken van een geestesverband.
Na de dood van Boulenger, in 1874, ontstond een zogenaamde "tweede generatie" Tervurense kunstenaars, met oa. [[Guillaume Vogels]], [[Isidoor Verheyden]], [[Jean Baptiste Degreef]], [[Lucien Frank]], [[Adolphe Hamesse]], [[Theodore Hannon]], [[Richard Viandier]] en de dames [[Anna Boch]], [[Marie Collart]] en [[Louise Héger]].
 
NaDe devoornaamste doodvertegenwoordigers vanwaren Boulenger, in 1874, ontstond een zogenaamde "tweede generatie" Tervurense kunstenaars, met oa.: [[Guillaume Vogels]], [[IsidoorIsidore Verheyden]], [[Jean Baptiste Degreef]], [[Lucien Frank]], [[AdolpheFranz HamesseCourtens]], [[Theodore Hannon]], [[Richard Viandier]] en de dames [[Anna Boch]], [[Marie Collart]] en [[Louise Héger]].
 
Hierbij sloten enkele geestesverwanten aan : [[Adolphe Hamesse]], [[Théo Hannon]], [[Richard Viandier]], [[Péricles Pantazis]], [[Jean-François Taelemans]] en [[Joseph-Charles François]].
 
== Derde generatie ==
Zelfs een derde groep landschapschilders zou, natussen 19001895 en 1914, nog sporadisch Tervuren en omgeving aandoen. Het warenis leerlingeneen vanheterogene Joseph Coosemans,groep die intusseneen leraarkorte landschapschilderentijd gewordenop waskamers aanverbleven hetbij Hogergezinnen Instituutin voor Schone Kunsten te AntwerpenTervuren. HijDe droegfaam zijnvan geestdrift,Tervuren vooren deHippolyte plekkenBoulanger waarwas hij destijds zelf geschilderd had, over op [[Emile Jacques]], [[Armand Maclot]] enonverminderd [[Paulblijven Leduc]]bestaan.
 
Een eerste groep waren leerlingen van Joseph Coosemans, die intussen leraar landschapschilderen geworden was aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Hij droeg zijn geestdrift voor Genk en Tervuren, de plekken waar hij destijds zelf geschilderd had, over op [[Emile Jacques]], [[Armand Maclot]], [[Paul Leduc]], [[Emiel Walravens]], [[Rik van den Wildenbergh]] en [[Albéric Matthys]]. Ook [[Frans Van Leemputten]], die Coosemans had opgevolgd, deed hetzelfde. Een aantal van hen heeft portretten getekend van de familie waarbij zij verbleven.
 
Een tweede groep waren autodidacten of leerlingen van schilders uit een vorige generatie van de School van Tervuren, in het bijzonder van Richard Viandier : [[Emile Lecomte]], [[Emmanuel Viérin]], [[Alfons De Clercq]], [[Joseph De Mey]] en [[Edmond Verstraeten]].
 
Een derde groep wordt gevormd door schilders die regelmatig naar Tervuren kwamen of er zelfs enige tijd verbleven : [[Amedée Degreef]], [[Alfred bastien]], [[Adolphe Keller]], [[Jules Van de Leene]], [[Louis Clesse]], [[Henri Logelain]] en [[Léon Dardenne]], die acht jaar in Tervuren woonde.
 
Met het uitbreken in 1914 van de Eerste Wereldoorlog kwam er een einde de School van Tervuren. Maar de sites in het Zoniënwoud bleven aantrekkelijk voor vele landschapsschilders daarna.
 
== Museum ==
Het privé-museum "Het Schaakbord" te Tervuren bevat een vaste collectie met een 40-tal stukken uit de "School van Tervuren". Dit privé-museum was een initiatief van de Vrienden van de School van Tervuren. Deze vereniging bleef verder ijveren, met succes, voor de creatie van een gemeentelijk museum rond de School van Tervuren. Het Hof van Melijn in het hart van Tervuren herbergt op dit ogenblik een belangrijke collectie van de diverse generaties van deze School evenals de collecties van de heemkundige kring van Tervuren.