Saguntum: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
RudolphousBot (overleg | bijdragen)
-htmlcodes
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Saguntum]] lag ten zuiden van de [[Ebro]] aan de [[Spanje|Spaanse]] Noordoostkust. De [[Iberisch]]e [[stadstaat]] lag daarmee in de [[Carthago|Carthaagse]] invloedssfeer, maar was een bondgenoot van [[Romeinse Republiek|Rome]]. In 219-218 v.Chr. vond het [[Beleg van Saguntum]] plaats; uiteindelijk veroverde de [[Carthago|Carthaagse]] [[generaal]] [[Hannibal Barkas|Hannibal]] ([[247 v.Chr.|247]]-[[182 v.Chr.]]) de stad en verkocht de overlevenden als slaven, of verjaagde ze. Hierna verklaarde Rome prompt de oorlog aan Carthago, en begon de [[Tweede Punische Oorlog]].
 
Het feit dat de [[Romeinse senaat]] geen actie had ondernomen om de bezetting van Saguntum te voorkomen (ze overlegde daarover tijdens de verovering) leidde tijdens de [[Renaissance|Renaissance]], dus meer dan 1500 jaar later, tot de gevleugelde uitspraak (vrij naar een uitspraak van [[Titus Livius]]' op p. 7 uit deel 11 van zijn ''Ab Urbe Condita'') ''Senatu deliberante, Saguntum expugnatur'' ("Terwijl de senaat vergadert, wordt Saguntum veroverd"), verwijzende naar een eindeloze overlegsituatie waarbij men de beste kans op ingrijpen lijkt te laten schieten.
 
De reden dat de Senaat zo lang aarzelde met een oorlogsverklaring was wellicht dat het "bondgenootschap" met Saguntum van recente datum was ''(na de sluiting van de overeenkomst die Carthago een vrije hand gaf ten zuiden van de Ebro)'' en vooral het resultaat was van de machinaties van een oorlogszuchtige fractie in Rome. Die oorlog zou de Romeinen veel duurder komen te staan dan zij aanvankelijk hadden verwacht, ook al wonnen zij deze uiteindelijk. De Romeinse geschiedschrijving was er altijd nogal goed in om eigen blunders en vergrijpen "weg te [[retoucheren]]".