Pommeren (streek): verschil tussen versies

In 1181 onderschikte hertog [[Bogislav I]] zich tot leenman van de Duitse [[rooms-koning]], de latere keizer. Pommeren werd daarmee onderdeel van het [[Duitse Rijk]]. Tegelijk vestigden Denen overslagplaatsen in de kuststreken. De hertogen trokken in de [[13e eeuw|dertiende eeuw]] kolonisten aan uit het Duitse Rijk, en dan voornamelijk uit het noordelijk deel van [[Vlaanderen]] tot [[Mecklenburg]], in de verwachting dat deze met hun vooruitstrevende landbouwmethoden meer grond tot ontginning konden brengen en een navenant hogere productie zouden behalen, wat uiteraard meer inkomsten zou opleveren, ook voor de hertogelijke schatkist. De kolonisten kregen uitgebreide [[privilige]]s zoals persoonlijke bezitsrechten op grond, die bovendien een aantal jaren vrij van belastingheffing zou blijven, en een eigen rechtspraak. Zij vestigden zich in aparte dorpen naast de dorpen van de Slavische bevolking. Om de handel tot bloei te brengen werd daarnaast de oprichting van steden onder een autonoom, zogenaamd Duits, stadsrecht gestimuleerd. De grotere steden zouden zich bij het [[Hanze|Hanzeverbond]] aansluiten. De Slavische bevolking bleef in een toestand van horige afhankelijkheid en was uitgesloten van burgerrecht in de steden. Pas na enkele eeuwen zou dit verschil verdwijnen toen beide bevolkingsgroepen grotendeels in elkaar waren opgegaan. Inmiddels was de aanvankelijke bloei weer teloor gegaan en waren ook de eerst vrije Duitse boeren in een toenemende afhankelijkheid geraakt van de grootgrondbezittende adel.

 

 

* ''zie verder [[hertogdom Pommeren]]''