Persoonsbewijs: verschil tussen versies

Het '''persoonsbewijs''' (PB) was een [[identiteitskaart]] die op aandringen van de Duitse bezetter in de [[Tweede Wereldoorlog]] werd ingevoerd door de Nederlandse secretarissen-generaal.

 

 

Het persoonsbewijs was ontwikkeld door de Nederlandse ambtenaar [[Jacobus Lambertus Lentz]]. In samenwerking met de Duitse bezetter wist Lentz een document te ontwikkelen dat het beste persoonsbewijs van Europa genoemd kon worden. Het is het Nederlandse verzet eigenlijk nooit gelukt om dit persoonsbewijs goed te vervalsen en na te maken. Dit had mede te maken met de inktsoort die voor het PB werd gebruikt: onder een [[Kwarts|kwartslamp]] werd de inkt onzichtbaar. Ook reageerde het karton van het PB met [[aceton]], waardoor veranderingen in de geschreven tekst direct opvielen. Om het kopiëren moeilijker te maken werd bovendien een schaduwbestand van het PB bijgehouden, zodat vervalste nummers zouden opvallen (deze nummers staan geheel bovenaan het PB). Verder was het niet mogelijk om de pasfoto in het PB te verwijderen. Hierdoor werd een doorzichtige zegel aan de achterkant verbroken, waarop een vingerafdruk stond. De lijm van de zegel was buitengewoon moeilijk te verbreken, zonder dat de zegel ook verbrak. De vingerafdruk op de achterkant van de pasfoto moest weer overeenkomen met de vingerafdruk aan de linkerkant. Vervalsingen met een pasfoto waren daarom vrijwel uitgesloten.