Hoofd (taalkunde): verschil tussen versies

In de [[grammatica]] is het '''hoofd''' van een [[zinsdeel]] (ook wel het '''syntactische hoofd''' of de '''syntactische kern''' genoemd) het [[woord]] of [[morfeem]] dat de [[syntaxis (taalkunde)|syntactische]] eigenschappen van de [[nominale constituent|nominale]] of [[verbale constituent]] waar het bij hoort bepaalt.

In talen met een min of meer vaste [[woordvolgorde]] staat het hoofd wanneer het dienst doet als [[complementeerder]] in de regel ofwel aan het begin van het betreffende [[zinsdeel]] (zoals in het [[Engels]] en [[Nederlands]]) ofwel aan het einde ervan (zoals in het [[Japans]]). Talen worden daarnaast globaal onderverdeeld in [[Hoofdmarkerende taal|hoofdmarkerende]] en [[dependensmarkerende taal|dependensmarkerende talen]]. Deze laatste tweedeling is echter niet scherp (vaak worden bijvoorbeeld de hoofden van verschillende soorten zinsdelen anders behandeld).