Tjasker: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Martijn Zwebe (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
Dit kleinste windmolentype voor het oppompen van water was omstreeks 1950 bijna verdwenen. Na 1970 werden diverse molens nieuw gebouwd. Vooral in natuurgebieden wordt dit soort molens gebruikt om verdroging tegen te gaan.
 
De tjasker raakte in verval in de [[crisisjaren]] van 1930. De tjasker kon de concurrentiestrijd met de metalen [[windmotor]] niet volhouden. In 1935 werd de voorlopig laatste tjasker in gebruik werd genomen in het Friese [[Steggerda]]. In de zestiger jaren heeft de bekende tjaskerbouwer [[Roelof Willem Dijksma]] opnieuw enkele tjaskers gebouwd. In 1963 bouwde hij in opdracht van [[Staatsbosbeheer]] er een in het natuurreservaat De [[Weerribben]] voor de bevloeiing van [[rietland]]. De nieuwe inzichten met betrekking tot natuur- en milieubehoud luidde de bescheiden renaissance van de tjasker in; sinds 1963 is het toen overgebleven bestand van drie molens uitgebreid naar vijftien.
 
In Nederland zijn nog 25 tjaskers te vinden, waarvan elf [[molens in Friesland]]. De oudste tjasker van Nederland, [[Het Heidenschap (Molen)|Het Heidenschap]], bevindt zich in [[Het Heidenschap]] ('It Heidenskip'), een buurtschap bij [[Workum]]. Deze werd gebouwd in 1915 door [[Roelof Willem Dijksma]].