Vrede van Hubertusburg: verschil tussen versies

[[Habsburgse Monarchie|Oostenrijk]] was in de 2e helft van het jaar [[1762]] aan het einde van zijn economische en militaire kracht en moest wel vredesonderhandelingen opnemen met [[Pruisen]], omdat bondgenoten [[Rusland]] en [[Zweden]] na respectievelijk de [[Vrede van Sint-Petersburg]] en de [[Vrede van Hamburg]] zich uit de oorlog hadden teruggetrokken. Ook de derde bondgenoot [[Frankrijk]] sloot vrede met haar belangrijkste tegenstander [[Engeland]], wat nog eens bekrachtigd werd in de [[Vrede van Parijs (1763)|Vrede van Parijs]]. Het keuvorstendomkeurvorstendom Saksen nam de onderhandelingen tussen Pruisen en Oostenrijk op zich, omdat het verbonden was met Oostenrijk en daarboordaardoor een bemiddelaarspositie kon vervullen.

Reeds op 24 november van het jaar 1762 werd een [[wapenstilstand]] tussen de twee landen afgekondigd. De Saksische [[kroonprins]] [[Frederik Christiaan van Saksen (1722-1763)|Frederik Christiaan]] bezocht daarop de Pruisische [[koning]] [[Frederik de Grote]] in zijn hoofdkwartier te [[Meißen]] om met hem in overleg met het [[Polen|Poolse]] hof en in opdracht van Oostenrijk de vredesonderhandelingen te beginnen.

De onderhandelingen begonnen op 30 december in het door de Pruisische troepen geplunderde jachtslot Hubertusburg bij [[Wermsdorf]] in Saksen. De drie onderhandelende staten verklaarden dit slot tot neutraal gebied zolang de vredesonderhandelingen zouden duren. Omdat het slot vrijwel volledig leeggeruimd was, moesten de veragderingenvergaderingen plaatsplaatsvinden vindenin een zijvleugel van het gebouw.

De Rijksraad van het [[Heilige Roomse Rijk]] had zich enkele dagen van tevoren neutraal verklaartverklaard. De delegatie voor de onderhandelingen bestond niet uit ministers of diplomaten, maar uit hoge staamstbeambten die een volmacht hadden gekregen. Op 15 februari [[1763]] werd tussen de vertegnwoordigersvertegenwoordigers Collenbach und Hertzberg het vredesverdag tussen Pruisen en Oostenrijk getekend, waarbij het enige conflictpunt het [[Bohemen|Boheemse]] [[graafschap Glatz]] was. Oostenrijk wilde deze vesting onder alle omstandigheden behouden en bood Pruisen zelfs aan om zijn schuldbetalingen aan Saksen over te overnemennemen. daarnaastDaarnaast werd voorgesteld dat de Oostenrijkse kroon zou afzien van de titel Hertog van [[Silezië]], maar Pruisen ging hier niet op in en wilde kostenkoste wat het kost dat [[Glatz]] weer bij Pruisen werd gevoegd.