Dionysustheater: verschil tussen versies

[[AfbeeldingBestand:Dionysus-theater.JPG|300px|thumb|left|Heiligdom en theater van Dionysus Emeutherus, aan de voet van de Atheense Akropolis]] Het '''Dionysustheater''', gelegen aan de zuidelijke flank van de [[Akropolis van Athene|Atheense akropolis]], is het oudste theatergebouw in Europa en de bakermat van de [[Attische tragedie|antieke tragedie]]. Het werd gebouwd in negen verschillende bouwfasen vanaf de [[6e eeuw v.Chr.]].

Omdat het Attische drama in de [[5e eeuw v.Chr.]] een snelle ontwikkeling doormaakte en een uniek hoogtepunt bereikte, moesten zowel het podium als de ruimte voor de toeschouwers voortdurend uitgebreid en verbeterd worden. Onder de staatsman [[Lycurgus (Athene)|Lycurgus]], tussen [[342 v.Chr.|342]] en [[326 v.Chr.]], kreeg het theater zijn definitieve aanzicht, met 67 rijen marmeren zitbanken die plaats boden aan ± 17.000 toeschouwers. In het midden van de eerste rij bevindt zich nog de ereplaats, een met reliëfs versierde zetel, voorbehouden aan de priester van Dionysus Eleutherus.

[[AfbeeldingBestand:Dionysus-theater2.JPG|350px|thumb|right|Wat er overblijft van het Dionysus-theater]] In de Romeinse tijd werd de geplaveide orchestra door een stenen balustrade afgescheiden van de toeschouwersruimte. In die dagen werd het Dionysus-theater overigens niet meer uitsluitend voor de opvoeringen van drama's gebruikt: er vonden [[gladiator]]engevechten en waterspelen plaats, volgens sommige onderzoekers ook ''[[venatio]]nes'' (gevechten tegen wilde dieren), en de balustrade moest de toeschouwers beschermen tegen het geweld in de arena. Een inscriptie vermeldt dat het theater in het jaar 61/62 gewijd werd aan Dionysus en [[keizer Nero]]. <br /> De reliëfs op het herhaaldelijk verbouwde podium aan de zuidzijde van het theater, met taferelen uit de Dionysus-mythe, dateren uit de 1e eeuw na Chr. Ze verdwenen onder een dikke laag mortel, toen de orchestra eind 5e eeuw veranderde in de binnenhof van een christelijke [[basiliek]].