Coup de torchon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
fix
Regel 1:
'''Coup de Torchon''' is een [[Frankrijk|Franse]] [[film (cinematografie)|film]] uit [[1981]], geregisseerd door [[Bertrand Tavernier]]. De film is gebaseerd op de roman "Pop. 1280" van [[Jim Thompson]], maar de locatie van het zuiden van de Verenigde Staten is vervangen door een Franse kolonie. De film werd genomineerd voor de [[César (filmprijs)|César]] voor [[César voor Beste film|Beste film]] en voor de [[Oscar voor beste buitenlandse film]] maar behaalde geen enkele prijs.
'''Coup de Torchon''' is een Franse film uit [[1981]], gerealiseerd door [[Bertrand Tavernier]].
De film is gebaseerd op de roman "pop. 1280" van [[Jim Thompson]], maar de locatie
van het zuiden van de Verenigde Staten is vervangen door een Franse kolonie.
De film kreeg een nominatie voor de [[César (filmprijs)|César]] en voor de [[Oscar voor beste buitenlandse film]]
maar behaalde geen enkele prijs.
 
 
== Plot ==
{{Leeswaarschuwing}}
De film speelt zich af in 1938 in een Afrikaans dorp in een Franse kolonie. Lucien Cordier is er de enige politieman, maar hij wordt haast door niemand gerespecteerd. Zijn vrouw Huguette bedriegt hem met een minnaar die ze als haar broer Nono voorstelt. De plaatselijke pooiers behandelen hem als een onbenul. De enige industrieel van het dorp, monsieur Vanderbrouck, heeft al een hele tijd WC-hokjes onder zijn huis gezet en weigert ze te verhuizen. Gelukkig vindt hij troost bij zijn minnares Rose. Als hij zich op een dag gaat beklagen over de twee pooiers bij zijn overste, wordt hij ook daar minachtend behandeld. En dat laatste is er blijkbaar teveel aan: Lucien Cordier verandert van zacht eitje in een koele moordenaar, die achter zijn kwelgeesten aangaat. Zijn eerste slachtoffers zijn de twee pooiers die hij opzoekt en koelbloedig neerknalt. De lijken gooit hij in de rivier. Hij speelt het daarna zo dat de eerste verdachte zijn overste is, moesten de lijken ooit nog opduiken.
De film speelt zich af in 1938 in een Afrikaans dorp in een Franse kolonie.
Lucien Cordier is er de enige politieman, maar hij wordt haast door niemand
gerespecteerd. Zijn vrouw Huguette bedriegt hem met een minnaar die ze als haar broer Nono voorstelt.
De plaatselijke pooiers behandelen hem als een onbenul. De enige industrieel van
het dorp, monsieur Vanderbrouck, heeft al een hele tijd WC-hokjes onder zijn huis gezet
en weigert ze te verhuizen. Gelukkig vindt hij troost bij zijn minnares Rose.
Als hij zich op een dag gaat beklagen over de twee pooiers bij zijn overste, wordt hij
ook daar minachtend behandeld. En dat laatste is er blijkbaar teveel aan: Lucien Cordier
verandert van zacht eitje in een koele moordenaar, die achter zijn kwelgeesten aangaat.
Zijn eerste slachtoffers zijn de twee pooiers die hij opzoekt en koelbloedig neerknalt.
De lijken gooit hij in de rivier. Hij speelt het daarna zo dat de eerste verdachte zijn
overste is, moesten de lijken ooit nog opduiken.
 
Zijn volgende slachtoffer is de man van Rose, die hij zonder veel scrupules opruimt. Als tussendoortje zorgt hij ervoor dat monsieur Vanderbrouck in zijn eigen WC-hok duikelt. Zonder veel erg overigens, maar het incident volstaat om ervoor te zorgen dat de storende WC-hokjes prompt opgeruimd worden.
Als tussendoortje zorgt hij ervoor dat monsieur Vanderbrouck in zijn eigen WC-hok duikelt.
Zonder veel erg overigens, maar het incident volstaat om ervoor te zorgen dat de
storende WC-hokjes prompt opgeruimd worden.
 
En nog is Lucien Cordier niet tevreden met de opkuis van zijn omgeving. Hij laat Rose een revolver kopen, leert haar schieten en lokt daarna een ruzie uit tussen zijn minnares Rose en zijn vrouw en haar minnaar. Met noodlottige gevolgen. De enige uit zijn omgeving die Lucien spaart en bij wie hij echte troost vindt, is de nieuwe lerares die in het dorp toekomt vlak nadat Lucien Cordier vernederd is bij zijn overste. Het is via deze lerares dat de kijker meer inzicht krijgt in wat Lucien drijft en kwelt.
En nog is Lucien Cordier niet tevreden met de opkuis van zijn omgeving. Hij laat Rose
een revolver kopen, leert haar schieten en lokt daarna een ruzie uit tussen zijn
minnares Rose en zijn vrouw en haar minnaar. Met noodlottige gevolgen.
De enige uit zijn omgeving die Lucien spaart en bij wie hij echte troost vindt,
is de nieuwe lerares die in het dorp toekomt vlak nadat Lucien Cordier vernederd
is bij zijn overste. Het is via deze lerares dat de kijker meer inzicht krijgt
in wat Lucien drijft en kwelt.
 
== Rollen ==
Regel 47 ⟶ 22:
* [[Gérard Hernandez]] : Leonelli
 
== prijzenPrijzen ==
* 11 nominaties voor deeen César
* Oscarnominatie voor de beste buitenlandse film
 
== bron van inspiratieInspiratie ==
De film is gebaseerd op het boek [[Pop. 12901280]] van Jim Thompson, dat zich afspeelt in het zuiden van de [[Verenigde Staten]]. Tavernier kende het boek ruim 10 jaar, voor hij het scenario voldoende in zijn hoofd had om het uit te schrijven en te verfilmen, met Jean Aurenche. Het idee om de locatie te verhuizen van Amerika naar Afrika kreeg Tavernier na het lezen van het boek "Voyage au bout de la nuit" van [[Louis-Ferdinand Céline|Céline]].
Tavernier kende het boek ruim 10 jaar voor hij het scenario voldoende in zijn hoofd had om het uit te schrijven en
te verfilmen, met Jean Aurenche. Het idee om de locatie te verhuizen van Amerika naar Afrika kreeg Tavernier na het
lezen van het boek "Voyage au bout de la nuit" van [[Louis-Ferdinand Céline|Céline]].
 
 
==Externe links==
* {{IMDb titel|id=0082206|label=Coup de torchon}}
[[Categorie:Franse film]]
[[Categorie:Film uit 1981]]