'''Pāṇini''' (Devanāgarī: पाणिनि; [[Internationaal Fonetisch Alfabet|IPA]] {{IPA|pɑːɳɪn̪ɪpɑːɳɪn̪ɪ}}) was een Sanskriet-geleerde en volgens velen een van de grootste [[taalkunde|taalkundigen]] aller tijden. Over de precieze tijd waarin hij leefde — schattingen lopen uiteen van de 7e tot de 3e eeuw voor Christus —, noch over de plaats waar hij woonde bestaat overeenstemming. Zijn enig overgeleverde werk is de ''Aṣṭādhyāyī'' (letterlijk: 'Acht boeken'), een uitvoerige beschrijving van de [[grammatica]] van het [[Sanskriet]].
