Eifelaquaduct: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Advance (overleg | bijdragen)
k wiki
Guusb (overleg | bijdragen)
wat extra geschiedenis, categorieën, bron
Regel 11:
Deze liggen 95 km van Keulen af, maar met alle uitbreidingen meegeteld is het aquaduct 130 km lang. Deze waterleiding was een van de langste van het [[Romeinse Rijk]]. Via een 10 m hoge brug kwam het water in de stad terecht, vanwaar het werd verdeeld naar de fonteinen, badhuizen en riolering. Al deze bouwmaterialen kwamen uit de omgeving.
 
De constructie getuigd van de vaardigheden van de Romeinse ingenieurs. Het zou zo lang mogelijk ondergronds lopen, tegen eventueel invallende [[Germanen]] en bevriezing. Bruggen werden enkel gebouwd om valleien over te steken. Overblijfselen van een 1,4 km lange brug liggen bij [[Rheinbach]] en een van 70 m bij Mechernich. Een gedeelte van de brug bij Vussem is gereconstrueerd. Het aquaduct had van binnen een breedte van 70 cm en een hoogte van 1 m.
De constructie is van beton en stenen die een gebogen overkapping vormen. De buitenkant van het aquaduct werd beplakt met een roodachtig mengsel genaamd ''opus signinum'', dat bestaat uit kalk en gemalen baksteen, om vuil water buiten te houden. Om ook grondwater buiten te houden, werden er op sommige plaatsen langs het aquaduct [[drainage]]kanalen aangelegd.
Regel 18:
[[Image:AquaeduktMechernich.jpg|thumb|Gereconstrueerd gedeelte bij [[Vussem]]]]
Het aquaduct werd gebouwd in [[80]] na Chr. Hiervoor werd Keulen bevoorraad via het Vorgebirge aquaduct. Dat voldeed echter niet door de groei van de stad en de droogte in de zomer. Samen hadden beide aquaducten een capaciteit van 20.000 m3 per dag.
Het bleef in gebruik tot 260, toen de [[Germanen]] binnenvielen. Het aquaduct werd vernield en verviel. Daarna werd het Vorgebirge aquaduct gebruikt. De bouwmaterialen van het aquaduct werden gebruikt voor nieuwe middeleeuwse gebouwen, zoals de stadsmuur rond Rheinbach. De kalklaag die in de loop der eeuwen was ontstaan werd gebruikt als marmerachtig bouwmateriaal voor de zuilen in de abdijkerken van [[Siegburg]], [[Bad Münstereifel]] en de [[Abdij Maria Laach]].
 
==Literatuur==
*Klaus Grewe, ''Der Römerkanal-Wanderweg. Ein archäologischer Wanderführer'' (Düren, 1988).
 
[[Categorie:Aquaduct]]
[[Categorie:Romeinse architectuur]]
[[Categorie:Romeinen in Duitsland]]
 
[[de:Eifelwasserleitung]]