Kaiten: verschil tussen versies

De Kaiten was een menselijk-bestuurbare-torpedo die veranderd werd tot zelfmoordwapen en gebruik door de Keizerlijke Japanse Marine, in de eindfase van de Tweede Wereldoorlog. Tevens werden in diezelfde periode Kamikaze-vliegtuigen ingezet die zich te pletter lieten vallen samen met hun bom op de geallieerde schepen. Of de Kaitenbestuurders eveneens ritueel opgesloten zaten in hun cockpit zoals de vliegtuigpiloten, is niet met zekerheid te zeggen. Vermoedelijk konden de bemanning van hun Kaiten wél uit hun torpedo-onderzeeboot, indien nodig.

De eerste modellen stonden aan de bestuurder toe om met een grote versnelling naar het geallieerde doel te varen, maar hoeveel de mogelijkheden waren op succes met zulke zelfmoordmanoeuvers, werd twijfelachtig geacht. Er bestaan rapporten van Kaiten-bemanningen die niet geprobeerd hadden te vluchten of de intentie hadden om uit deze zelfdmoordactie probeerden te ontsnappen, maar tevens deden anderen dit wel, zodat deze mogelijkheden met de verdere productie van opeenvolgende zelfmoordtorpedo-modellen werden gestaakt.

 

De meeste Kaiten-onderzeeboten keerden zich tegen de Amerikaanse zeestrijdkrachten nabij het [[Ulithi]] [[Atol]] in 1945 en keerden nimmer terug. De Kaitens werden te water gelaten, ofwel vanaf een oppervlakteschip met behulp van een scheepskraan, of vanaf het dek van een [[onderzeeër]]. De torpedo-onderzeeboot met de bemanning aan boord stegen op vanaf het dek terwijl de grote Japanse I-onderzeeër onder water ging. Zij konden met het onderduiken van de Kaiten zelf bepalen tot op een zekere diepte die heel beperkt was voor het aanvalswapen. Daarna zette de Kaiten koers naar een nabijgelegen vijandelijk schip en torpedeerde het schip dankzij de precieze besturing van de stuurman die hiermee zichzelf de dood injoeg.