Vloeigrens: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MADe (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
MADe (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[File:Metal yield.svg|thumb|Trek-rek kromme van een ductiel materiaal.<br />2: proportionaliteitsgrens, <br />3: vloeigrens, <br />4: 0,2%-rekgrens.]]
De '''vloeigrens f<sub>y</sub>''' is een [[materiaalconstante]] die het punt in een [[spanning-rekdiagram]] beschrijft waarop een ductiel materiaal "begint te vloeien", ofwel het punt waarop er [[plastische vervorming]] begint op te treden. Bij sommige materialen is de overgang van elastisch (<math>\! \sigma = E.\epsilon</math>) naar plastisch gebied (&sigma; constant) in het spanning-rekdiagram goed definieerbaar. Andere materialen (bijvoorbeeld zacht staal) hebben een veel geleidelijker overgang zodat een consequente definitie van de vloeigrens moeilijk is. Meestal wordt dan gewerkt me de 0,2%-rekgrens of kortweg de '''rekgrens'''. Dit punt treedt op wanneer er, naast de elastische rek bepaald door de [[elasticiteitsmodulus]], een supplementaire rek van 0,2% optreedt (zie afbeelding).
 
In de ([[werktuigkunde|werktuig]])[[bouwkunde]] wordt de sterkte van een materiaal gekarakteriseerd door de vloeigrens. Het materiaal keert namelijk altijd elastisch terug naar de begintoestand als het materiaal ontlast wordt. Aangezien de meeste materialen nog vloeien na het overschrijden van de vloeigrens bouwt men op die manier zekerheid in.