Synthetische taal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 23:
Een synthetische structuur is eveneens kenmerkend voor de grammatica van het merendeel van de in [[Europa (werelddeel)|Europa]] en [[Zuidwest-Azië|Zuidwest-]] en [[Centraal-Azië]] gesproken talen, die tot verschillende [[taalfamilies]] behoren. In de speculatieve taalkunde worden mede op grond hiervan al deze talen soms tot één grote [[superfamilie (taalkunde)|superfamilie]] gerekend, het [[Nostratisch]].
Het is in ieder geval zo goed als zeker dat ook de grammatica van het [[Proto-Indo-Europees]] in hoge mate synthetisch was; deze taal kende naar schatting 7 of 8 naamvallen. Deze structuur is in de Baltische en Slavische talen nog redelijk goed bewaard gebleven, maar in de meeste andere [[Indo-Europese talen]] is er veel minder van over. Het verst is dit "afslijtingsproces" gevorderd in het [[Afrikaans]], het [[Engels]] en de [[Scandinavische talen]]; deze talen kennen amper nog vervoegingen en verbuigingen, laat staan in uiteenlopende vormen.
== Verwante begrippen ==
| |||