Anonimiteit: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 1:
Men spreekt van '''anonimiteit''' als de identiteit van een persoon niet bekend is of als hij die niet bekend wenst te maken. Het woord anoniem komt van het Griekse ''anoonumos'', wat betekent 'zonder naam, ongenoemd'.
Van oudsher wordt de term '''anoniem''' toegepast als de naam van een [[auteur|schrijver]], [[beeldend kunstenaar]] of [[componist]] onbekend is of verloren is gegaan. Dat is vaak het geval bij geschriften uit de oudheid en de [[Middeleeuwen]]. In dit laatste geval komt de anonimiteit vaak voort uit de gedachte van de vroege middeleeuwer dat een werk niet geschapen werd voor eigen glorie maar voor de gemeenschap. Veel [[Sage (volksverhaal)|sage]]n, [[volksverhaal|volksverhalen]], [[sprookje]]s en [[legende]]n zijn anoniem omdat die veelal mondeling zijn overgeleverd waarbij de naam van de oorspronkelijke bedenker verloren is gegaan.
Er zijn vele pogingen ondernomen om de identiteit van de schrijvers te achterhalen. Voor het Nederlandse taalgebied is er bijvoorbeeld het werk van J. J. van Doorninck, ''Bibliotheek van Nederlandsche anonymen en pseudonymen'' ([[1866]] – [[1870]]), dat in [[1885]] opnieuw werd uitgegeven onder de titel ''Vermomde en naamlooze schrijvers opgespoord op het gebied der Nederlandsche en Vlaamsche letteren''. A. de Kempenaer vervolgde dit werk onder de titel ''Vermomde Nederlandsche en Vlaamsche schrijvers'' ([[1928]]).
| |||