Johan Buziau: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k sp |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
In de zomer van [[1942]] werd Buziau, evenals vele andere populaire Nederlandse artiesten, door de Duitse bezetters gedetineerd in het gijzelaarskamp in [[Haaren (Noord-Brabant)|Haaren]]. Hij werd alweer snel vrij gelaten maar trad na die tijd nooit meer op. Wel maakte vanaf 1943 een van zijn navolgers furore met een Buziau-imitatie: [[Toon Hermans]]. Die zou later uitgroeien tot een van de ''grote drie'' van het naoorlogse Nederlandse cabaret. Ook de andere twee leden van dat trio, [[Wim Sonneveld]] en [[Wim Kan]], lieten later meer dan eens weten dat ze Buziau als een van hun grootste voorbeelden beschouwden.
Beroemd werd zijn uitspraak; ''"Vroeger hadden we het goed, maar nu hebben we het beter... 't Is te hopen dat we het weer goed krijgen..."''. In een andere voorstelling kwam Buziau met een enorm portret het podium op lopen, waarna hij zei: ''"Ik kreeg een portret van oom Herman, maar nou weet ik niet wat ik ermee moet doen. Ophangen of tegen de muur zetten?"''
[[Categorie:Nederlands komiek|Buziau, Johan]]
| |||