Hu (of Hoeh, ḥw) was in de Egyptische mythologie de verpersoonlijking van het concept 'eerste woord', het woord van de scheppingsdaad, dat Atum zou hebben uitgeroepen bij het ejaculeren in zijn masturbatie-act van het scheppen van de Enneade. Het is het concept van autoritatieve uiting en was aldus sterk verbonden met noties van macht en controle.
Er werd gezegd dat Hu tot ontstaan kwam uit een bloeddruppeltje van de fallus van de zonnengod en daarom verbonden was met de macht van de voorafgaande godheid Re. Maar er was ook een sterk verband met de Scheppingsmythe van Memphis, waar het de god Ptah was die het universum door eigen authoritatieve uiting schiep.
Hu wordt vaak in connectie aangetroffen met Sia, de personificatie van perceptie, begrip of kennis en dit vooral in mythen over de schepping of over de reis van de zon door de onderwereld. De associatie van Hu met de onderwereld en het hiernamaals is vrij oud.
APPELTAART
In de Piramide Teksten komt de god voor als begeleider van de overleden farao[1] en de teksten herhalen vaak dat de koning autoriteit opneemt. Bij een bepaalde passage wordt uitdrukkelijk vermeld autoriteit [Hu] boog het hoofd voor mij[2], wat erop wijst dat de koning zijn monarchieke autoriteit behoudt en macht heeft over de krachten van het hiernamaals.
Hu werd zelden in een afbeelding voorgesteld, maar verschijnt enkel uitzonderlijk als antropomorfe godheid in scènes die de bark van Re tonen.[3]
De god Hu is niet te verwarren met de god Heh of Hehu (Hehoe).
