Kruisvaardersinvasie van Egypte: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Achtergrond: atabeg vertaald |
|||
Regel 21:
== Achtergrond ==
In de nasleep van de [[Eerste Kruistocht]] en de [[Slag bij Ascalon]] van 1099 bleven de Fatimiden uit Egypte plundertochten ondernemen tegen de kruisvaarders in hun nieuwveroverde koninkrijk. Ondertussen had [[Zengi]],
De [[Tweede Kruistocht]] (1146-1148) was erop gericht om de schade te herstellen die door Zengi was toegebracht. De aanval werd echter gericht op [[Damascus]], Zengi's rivaal. Het beleg werd een mislukking, en de kruisridders hoopten nu in de richting van Egypte te expanderen.
Tijdens de daar in de [[12e eeuw]] heersende dynastie der Fatimiden waren interne ruzies meer regel dan uitzondering. De macht lag niet bij de [[kalief]], die niet meer dan een pion was, maar bij zijn [[grootvizier]], de belangrijkste ambtenaar. De instabiele situatie in Egypte maakte het rijp voor inname door een machtigere partij; zowel de kruisvaarders als de Syriërs onder [[Zengi]] hadden hun oog erop laten vallen.
De oorlog begon tijdens conflicten rond de opvolging van de kalief; het land van de Fatimiden was instabiel geworden onder de druk van het islamitische [[Geschiedenis van Syrië|Syrië]] en de kruisvaardersstaten. Terwijl een deel van de Egyptenaren de hulp inriep van de Syrische vorst [[Nur ad-Din]], zochten anderen contact met de kruisvaarders. Er brak een burgeroorlog uit, en de scheidslijn liep tussen twee religies: moslims tegen christenen.
== Overzicht ==
| |||