Jöns Jacob Berzelius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VolkovBot (overleg | bijdragen)
RudolphousBot (overleg | bijdragen)
-ndash
Regel 1:
[[Afbeelding:Berzelii park Stockholm Sweden.jpg|thumb|Standbeeld van Berzelius in het centrum van het [[Berzelii Park]], [[Stockholm]]]]
'''Jöns Jacob Berzelius''' ([[Väversunda]] ([[Östergötland]]), [[20 augustus]] [[1779]] – [[Stockholm]], [[7 augustus]] [[1848]]) was een [[Zweden|Zweedse]] chemicus die samen met [[John Dalton]] en [[Antoine Lavoisier]] als één van de grondleggers van de moderne [[scheikunde]] wordt beschouwd. Berzelius was de ontdekker van de elementen [[silicium]], [[seleen|selenium]], [[thorium]] en [[cerium]] in de tijd dat hij werkzaam was bij [[Koninklijke Zweedse Academie voor Wetenschappen]]. In [[1837]] werd hij lid van de [[Zweedse Academie]].
 
Aan de universiteit van [[Uppsala (stad)|Uppsala]] studeerde hij voor dokter en in [[1807]] werd hij professor aan de universiteit van [[Stockholm]]. Kort daarop schreef hij een leerboek over chemie voor zijn medische studenten. Hij deed veel onderzoek naar geleiding en ontdekte onder andere dat anorganische verbindingen bestonden uit verschillende elementen in constante verhoudingen. Hierop baseerde Berzelius een tabel van relatieve atoommassa's van alle toen bekende elementen. In deze tabel kreeg [[Zuurstof (element)|zuurstof]] de massa 100. In [[1838]] ontdekte hij [[proteïne|eiwitten]] die later een belangrijke rol speelden in de verdere ontwikkeling van de biochemie.