12-inch: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
Een '''12-inch''' is een [[grammofoonplaat|vinyl]][[single (muziek)|single]] op [[langspeelplaat|lp]]-formaat, waarop aan elke kant één nummer geperst staat. Omdat er meer ruimte is voor de [[groef|groeven]] en ze op 45 toeren worden afgespeeld, kunnen groeven geperst worden waarmee voor het geluid een groter dynamisch bereik en een groter frequentiebereik haalbaar zijn.
12-inches werden tijdens de opkomst van de [[disco]] populair onder [[diskjockey]]s in [[discotheek|discotheken]], die vroegen om langere versies van discohits. Bij de ontwikkeling van de langere versie is met name de Amerikaan Tom Moulton van belang geweest.
Voorbeelden van de ontwikkeling van langere versies in de jaren 70 zijn: [[Love to love you baby]] van [[Donna Summer]] en het album [[Never can say goodbye]] van [[Gloria Gaynor]], waarbij zelfs nummers aan elkaar werden gemixt. [[Hitparade]]-technisch leverden 12-inches problemen op. Meestal was er ook een 7-inchsingle verkrijgbaar, waarvan de verkoop de notering in de hitparade bepaalde. Vanwege de speelduur, maar vooral vanwege het overheersende disco/dance genre dat op 12-inches verkrijgbaar was, heeft de [[Nationale Hitparade]] ze niet meegeteld voor de hitlijst, waardoor in 1983 ''In de disco'' van [[Noodweer (popgroep)|Noodweer]] nauwelijks een hitnotering kreeg (al werd te laatster ure nog een 7-inchversie geperst)
| |||