Marcus Aemilius Lepidus (triumvir): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
- cat |
|||
Regel 4:
== Beginjaren ==
Marcus Aemilius Lepidus wordt voor het eerst vermeld in 52 v/c toen hij aangeduid werd als [[interrex]] na de dood van [[Clodius]]. Zijn taak was om de [[comitia]] samen te roepen en daarna over te gaan tot de verkiezing van 2 nieuwe consuls. Toen hij dit echter weigerde werd zijn huis aangevallen door aanhangers van Clodius en werd hij verplicht Rome te ontvluchten. Zijn eerste politieke stappen waren dus niet echt succesvol.
In 49 v/c zag hij zijn kans schoon om terug te keren naar Rome. Toen [[Julius Caesar|Caesar]] triomferend Rome binnentrok reed Lepidus aan zijn zijde. Caesar achtervolgde zijn gevluchte vijanden naar Griekenland en stelde Lepidus aan als [[Praetor|Praetor Urbanus]] in datzelfde jaar. Dit betekende niet dat Caesar hem blindelings vertrouwde. Hij liet [[Marcus Antonius]], zijn rechterhand, achter om de vrede te bewaren in het woelige Italië. Als Praetor Urbanus liet Lepidus Caesar verkiezen tot dictator zodat die geen rekening meer hoefde te houden met de Senaat.
Het daaropvolgende jaar werd Lepidus [[Proconsul]] en verkreeg hij de provincie [[Hispania Lusitania]]. Omdat hij de voormalige Proconsul [[Quintus Cassius Longinus]] en zijn voormalig [[Quaestor]] [[Marcus Marcellus]], die met elkaar in oorlog waren, kon overhalen om hun geschillen op te lossen, verkreeg hij de titel van [[Imperator]], een titel die normaal alleen maar gegeven werd aan generaals die een grote overwinning behaald hadden. Het betekende eveneens dat hij de eer kreeg om zijn eigen triomftocht door Rome te houden. In de loop van datzelfde jaar benoemde Caesar hem bovendien tot [[Magister Equitum]] en in 46 v/c werd hij zelfs verkozen als tweede consul, aan de zijde van Caesar.
Lepidus ontsnapte ternauwernood aan de dood. Sommige van de moordenaars van Caesar, waaronder Cassius Longinus, wilden ook Lepidus en Antonius vermoorden, maar onder druk van Decimus Brutus ging dat plan niet door. Caesar werd namelijk vermoord omdat hij de Republiek ten val wilde brengen. Lepidus en Antonius beschikten niet over de machtsmiddelen om dit te verwezenlijken en daarom vond Decimus het onwettig om hen ook te vermoorden.
Het toeval wilde dat Lepidus enkele weken voordien tot gouverneur was aangesteld van [[Gallia Narbonensis]] en [[Hispania Citerior]] toen Caesar vermoord werd. Hij was troepen aan het rekruteren in en rond Rome om mee te nemen naar zijn nieuwe provincies. Nadat hij zich enkele uren verborgen had gehouden na de moord besloot hij met zijn soldaten het forum te bezetten. Met een leger zo dicht bij Rome had hij het perfecte middel in handen om de macht te grijpen. Het was dankzij Marcus Antonius dat Lepidus zijn troepen terugtrok en Rome voor een nieuwe ramp behoedde. Vervolgens werd er een schijnvrede gesloten tussen de aanhangers van Caesar en zijn moordenaars.
Wegens zijn steun aan Antonius werd Lepidus benoemd tot [[Pontifex Maximus]] op aanraden van diezelfde Antonius. Dit versterkte hun onderlinge band en dit kon later nog van pas komen. Bovendien huwelijkte Antonius zijn dochter uit aan de zoon van Lepidus.
== Triumviraat ==
| |||