Plan XVII: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 12:
Het uiteindelijke Plan XVII voor de militaire strategie van Frankrijk in het geval van een oorlog met Duitsland was helemaal afkomstig van [[Ferdinand Foch]]. Zijn offensieve plan was gebaseerd op brute kracht en een mythisch geloof in het Franse "élan" oftewel de vechtlust en moed van de Franse troepen. Generaal [[Joseph Joffre]] nam dit plan in 1911, toen hij opperbevelhebber werd, aan.
Na de Frans-Duitse oorlog van 1870 waren de provincies [[Elzas-Lotharingen]] voor Frankrijk verloren gegaan en bij Duitsland gevoegd. Hierdoor was in Frankrijk een sterk gevoel van "revanchisme", hetgeen in de plannen terug te vinden was. Eén van de hoofddoelstellingen van het plan was om deze twee gebieden te heroveren. Om dit te realiseren zouden vier Franse legers optrekken aan beide kanten van [[Metz]] en [[Thionville]]. Hierdoor was er nog maar één leger over om heel noord-Frankrijk te verdedigen. De Fransen waren er echter van overtuigd dat Duitsland niet via [[België]] op zou trekken. De onafhankelijkheid van
Helaas voor de Fransen zagen de Duitsers het [[Verdrag van Londen (1839)|Verdrag van Londen]] slechts als een "vodje papier", en was hun plan, het [[Schlieffenplan]] er juist op gericht een omtrekkende beweging door [[België]] te maken en zodoende Parijs in te sluiten.
| |||