Reinier van Houten: verschil tussen versies

In 1940 vertrouwt de voorman van de [[Germaansche SS in Nederland|Nederlandsche SS]] [[Henk Feldmeijer]] hem de leiding van uitgeverij Hamer toe. Korte tijd later komen daar de ondernemingen Storm en Liebaert bij. Het kon dan ook niet anders of Van Houten zou zich bij de [[Nederlandsche SS]] aansluiten. Zijn broer [[Herman van Houten]] was zonder problemen aangenomen, maar Reinier was al drie keer afgewezen. Nog in april 1942 keurde de 'Chef des Rasse- und Siedlungshauptamt der SS' Van Houten af. Hij zou Maleis bloed hebben en een 'onharmonieuze gezichtsopbouw'. In het bijzonder was de rassendeskundige opgevallen 'een plompe kin, licht gezwollen neusvleugels, en in het bijzonder de hooggeplaatste wenkbrauwen en de zwaar geloken oogleden'. Even dreigde Van Houten slachtoffer van de door hemzelf gepropageerde rassenleer te worden, maar mede omdat Feldmeijer een warme aanbeveling schreef, besliste [[Himmler]] positief en werd Van Houten tot SS-Untersturmführer benoemd. In 1942 nam hij de leiding op zich van Noorderland, de uitgeverij van het genootschap [[Saxo-Frisia]]. Datzelfde jaar kreeg hij tevens de Verwaltung (beheer) van de uitgeverijen [[Holkema & Warendorff]], [[Querido (uitgeverij)||Querido]] en [[H.P. Leopold]]. In mei 1943 ontsloeg Van Houten de redactie van het literaire tijdschrift ''Groot Nederland'', een uitgave van Van Holkema & Warendorf, en stelde hier een aantal SS-redacteuren aan. Daarmee werd ''Groot Nederland'' het officiële orgaan van de [[Arbeidsgemeenschap voor de Kunst]] en zodoende het voertuig van de literaire ambities van SS'ers als [[Nico de Haas]] en [[Jan van der Made]]. Eenzelfde actie ondernam Van Houten met de redactrice van ''De vrouw en haar huis'', een blad dat vanaf 1943 [[J.G. Hoekstra Klumper]] als hoofdredactrice kreeg. Beide tijdschriften voeren zo een apert nationaalsocialistische richting uit. Tot 1 november 1943 is hij hoofd van de afdeling propaganda van de [[Nederlandsche SS|Germaansche SS in Nederland]].