Harry Vardon: verschil tussen versies

'''Harry Vardon''' ([[Grouville]] ([[Jersey]]), [[9 mei]] [[1870]] – [[Totteridge]] ([[Hertfordshire]]), [[20 maart]] [[1937]]) was een [[Engeland|Engelse]] [[golfer]]. Hij heeft 7 [[Major Championships|Majors]] gewonnen: zes keer het [[The Open Championship|Britse Open]] en één keer het [[US Open (golf)|US Open]].

 

Op Jersey speelt Vardon een spelletje dat op het hedendaagse 'Pitch & Putt' lijkt, gebruik makend van een marmeren balletje en eigengemaakte stokken. Als hij later tuinman is, neemt één van zijn klanten hem mee als caddie en maakt hij kennis met golf.

 

In 1890 reist hij zijn broer Tom achterna naar Engeland. Om zichzelf te testen speelt hij een golfwedstrijd en wint. Zijn volgende toernooi speelt hij in Schotland, en daar wordt hij 2de. Dit geeft hem zoveel vertrouwen dat hij besluit professional te worden. Na wat omzwervingen wordt hij in 1902 pro op de in 1899 opgerichte [[South Hertfordshire Golf Club]], waar hij 34 jaar blijft. Het zijn andere tijden. De club ligt niet op kerkelijke grond, dus er mag op zondag gespeeld worden, maar op zondag mogen er geen caddies werken.

 

In 1903 krijgt hij [[tuberculosis]], en moet het rustiger aandoen. Hij wordt coach, golfbaararchitect, en schrijft instructieboeken.

 

In totaal heeft hij 62 overwinningen behaald, w.o.

* Het Britse Open in 1896, 1898, 1899, 1903, 1911, 1914

* 1911: Duits Open

* 1912: Brits PGA Matchplay

 

'''Swing en kleding'''

Vardon is ook beroemd geworden door zijn swing en de manier waarop hij zijn golfclub vasthield. De 'Vardon grip' wordt wereldwijd gebruikt door bijna alle spelers. Eigenlijk had hij de grip afgekeken van J. Laidley, die daarmee het [[US Amateur (golf)|US Amateur]] had gewonnen.<br> Ook is hij beroemd geworden omdat hij op het Brits Open in 1896 de 'plus-four' of 'knickebocker' introduceerde.<br>