Service-oriëntatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
'''Service-oriëntatie''', vertaling van ''Service-Oriented Architecture'' (SOA), is een
* Een service is virtueel: de afnemer heeft geen weet van de implementatie van de dienst. De dienst is onafhankelijk van de afnemer. Scheiding van verantwoordelijkheid is exliciet vastgesteld. Voordeel hiervan is onafhankelijkheid van veranderingen van afnemer en leverancier. Voldoen aan het contract staat immers centraal;
* Een service is gestandaardiseerd: er is slechts één implementatie aanwezig van een verantwoordelijkeheid. Voordeel is het rationaliseren van de standaard. Standaardiseren=massa, massa=kassa. De dienst wordt 'commodity' en eenvoudig te vervangen door een andere leverancier of goedkoper door een efficientieslag;
* Een service is modulair (vervangbaar) en compositioneerbaar. Standaard is niet flexibel. Flexibiliteit wordt bereikt door combineren (componeren) van standaards...tot een nieuwe standaard;
* Een service is abstract: generiek, niet afgestemd voor 1 specifieke afnemer, maar op een doelgroep van afnemers;
* Losgekoppeld: afnemer en leverancier zijn maximaal onafhankelijk van implementatie van beide. Elke service is daarom autonoom. Er bestaat geen directe link of relatie tussen verschillende services. Services zijn zich ook niet van elkaar bewust.▼
==SOA en Software==
De SOA principes zijn al decennia bekend binnen softwareontwikkeling. Sinds begin van de 21e eeuw heeft de softwareindustrie SOA aangegrepen voor technische dienstverlening, zoals ESB, XML, SOAP, webservices. De technologische benadering van SOA is alleen geschikt om platformonafhankelijke communicatie te bewerkstelligen. SOA komt tot zijn recht wanneer een organisatie(onderdeel) de SOA principes toepast op zichzelf en daarmee ook de ICT dienstverlening hierop aanpast.
== SOA Governance ==
▲Elke service is autonoom. Er bestaat geen directe link of relatie tussen verschillende services. Services zijn zich ook niet van elkaar bewust.
SOA Governance bestaat in de basis uit drie onderdelen:
* Eigenaarschap van diensten (vaststellen van verantwoordelijkheden);
* Levenscyclus van diensten: de identificatie van een nieuwe (versie van) een dienst, tot en met de dood van een dienst;
* Funding-model: wie betaald hoeveel voor wat? Zoals 'flat fee' en 'pay-per-use' abonementen.
==ESB==
Regel 12 ⟶ 20:
==Voordelen==
Er zijn verschillende voordelen van een SOA aanpak:
*
* Governance: Grip hebben op kosten en scheiding van verantwoordelijkheden.
* Kosten: Standaardisatie zorgt voor één implementatie van een dienst, welke weer gerationaliseerd kan worden. Combineren van diensten tot een nieuwe dienst is relatief goedkoop.
* Specialisatie: Focus op strategische waarden: massaproductie van een standaard of combineren van jouw unieke combinatie
* Business process vereenvoudiging: diensten vormen ontkoppelpunten binnen businessprocessen. Hierdoor kunnen proceseigenaren (diensteigenaren) concreter worden aangewezen. De verantwoordelijkheid van de (deel)proceseigenaar is te overzien. De proceseigenaar weet precies waar hij/zij aan moet voldoen (service contract).
==Literatuur==
* [http://www.research.ibm.com/journal/sj44-4.html IBM Systems Journal edition on SOA]
* Norbert Bieberstein et al. Service-Oriented Architecture Compass, IBM Press, ISBN: 0-13-187002-5 (de informatie op deze pagina niet langer beschikbaar)[http://www.ibmpressbooks.com/promotions/promotion.asp?promo=2754&redir=1&rl=1 ]
* CBDI Forum [http://www.cbdiforum.com]
{{DEFAULTSORT:Service-orientatie}}
|