Antiochus IV: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 14:
Hij was de zoon van [[Antiochus III de Grote]] en de broer van [[Seleucus IV Philopator]]. Het gebied van de Seleuciden besloeg toen een groot gebied van het Midden-Oosten, met als kerngebied het huidige [[Syrië]]. Ook Palestina, de Libanon en delen van het huidige [[Irak]] maakten deel uit van zijn rijk.
Hij voerde van 170 tot 168 strijd tegen de rivaliserende [[Ptolemaeën]] in [[Ptolemaeïsch Egypte|Egypte]], die hij bijna wist te verslaan. Ingrijpen van de Romeinen, die met hun vloot naar Alexandrië waren overgestoken, dwong Antiochus echter onverrichter zake terug te keren naar Syrië.
In [[168 v.Chr.]] beval hij om het altaar van Baäl Hasjamaïm (het Syrische equivalent van [[Zeus]]) op te zetten in de [[joodse tempel]] te [[Jeruzalem]]. De Joodse priester [[Mattathias]] en zijn zoon [[Judas Makkabeüs]] leidden de furieuze joden in hun opstand tegen de Seleuciden. Antiochus, woedend over het verzet van de joden, voerde persoonlijk zijn leger aan en liet duizenden joden ombrengen. Voor zijn wreedheid noemden de joden hem al gauw Antiochus ''Epimanes'' (grieks voor ''de gek''). Antiochus overleed aan een ziekte tijdens het hoogtepunt van de strijd. Judas sneuvelde in de strijd, maar zijn broer [[Simon Maccabeüs|Simon]] wist, zo'n twee decennia na de dood van Antiochus IV, uiteindelijk onafhankelijkheid voor de Joodse staat te verkrijgen. Hij stichtte de [[Hasmoneeën|Hasmoneese dynastie]], die tot [[63 v.Chr.]] in [[Judea]] aan de macht zou blijven.
| |||