Verdedigingswerk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Arch (hernoemd) (overleg | bijdragen)
→‎Oudheid: Hunenschansen erbij
Pompidom (overleg | bijdragen)
k →‎Oudheid: opmaak
Regel 4:
===Oudheid===
[[Image:Hadrian's wall at Greenhead Lough.jpg|thumb|250px|Muur van Hadrianus bij Greenhead.]]
In de oudheid hadden volkeren al de behoefte om zich te beschermen tegen indringers van buiten. Daarom werden [[nederzetting]]en vaak op strategisch gelegen locaties begonnen, zoals op een hoger gelegen gebied of bij een doorwaadbare plaats van een rivier. Hierdoor kon de nederzetting invloed uitoefenen op het gebied er omheen. Voorbeelden hiervan vinden we in Nederland op de [[Veluwe]] waar (tot nu toe) drie ronde of hoefijzervormige aarden wallen zijn ontdekt ook wel 'hunnenschansen' genoemd. Ze liggen bij [[Doorwerth]], [[Rhenen]] en [[Uddel]] ([[De Hunenschans]]), onder de wal op de [[Heimenberg]] bij Rhenen zijn een vuurstenen offermes en restanten van de [[Klokbekercultuur]] gevonden, wat op een ouderdom wijst van circa 2000 vcv.Chr.. Op de hunebedden na (circa 3400 vcv.Chr.) zijn het de oudste bouwwerken in Nederland.
 
 
De [[Romeinen]] lieten in het huidige Europa de [[limes|rijksgrenzen]] vooral langs waterwegen lopen, waardoor dit natuurlijke verdedigingswerken waren. Daarbij bouwden zij [[castellum|castella]], waardoor zij de controle over deze waterwegen konden behouden. [[Britannia (Romeinse provincie)|Brittannia]] lieten zij in de 2e eeuw v.Chr. door een lange muur beschermen tegen de [[Picten]] uit het huidige Schotland, genaamd de [[Muur van Hadrianus]]. Deze was voorzien van 94 forten, zowel groot als klein, en was geheel uit steen opgebouwd. Ten noorden van deze muur hadden de Romeinen tevens de [[Muur van Antonine]] gebouwd, gemaakt van [[turf]]. In Afrika konden zij geen gebruik maken van waterwegen, maar vormde de [[Sahara]] een natuurlijke barrière voor de zuidelijke grens. De grens met het westen, waar de [[Garamanten]] leefden, konden niet met [[fort (vesting)|forten]] worden verdedigd, omdat grond te droog was om gewassen te verbouwen voor soldaten. Door het ecosysteem aan te passen, konden [[Centenarium|centenaria]] langs de westelijke grens, de [[Limes Tripolitanus]], gebouwd worden, waarna er drie forten gebouwd en onderhouden konden worden. De noordelijke grens bestond tenslotte uit de [[Limes]].