Videocapsule-endoscopie: verschil tussen versies

'''Videocapsule-endoscopie''' (VCE) is een vorm van [[endoscopie]] van het [[maagdarmstelselmaag-darmstelsel]] waarbij met behulp van een speciale capsule (die het formaat van een pil heeft) de [[darmen]] van binnen kunnen worden bekeken. De capsule bevat namelijk een [[camera]], die afbeeldingen van het [[maag-darmkanaal]] maakt. De capsule maakt een grote hoeveelheid foto's, zodat dat er een film-opname ontstaat van achtereenvolgens de slokdarm, maag en in het bijzonder de [[dunne darm|dunne]] en [[dikke darm]]. Vooral de dunne darm is met andere onderzoeksmethoden slechts beperkt te onderzoeken.

Naast de minisculeminuscule camera bevat de capsule ook een [[LED]]-lampje dat de binnenkant van de darmen belicht, en een zendertje dat de gemaakte afbeeldingen verstuurdverstuurt. De patiënt draagt een buideltas waarin zich een ontvanger bevindbevindt. Deze ontvanger krijgt zijn informatie via enkele plakkers die op de buik van de patiënt geplakt zijn. Als de patiënt hier losse kleding overheen draagt, is hier niets van te zien, en is het tevens toegestaan om zijn/haar dagelijkse bezigheden uit te voeren terwijl het onderzoek aan de gang is.

Voor een optimaal resultaat is het nodig dat de patiënt een dag voor het onderzoek helder vloeibaar heeft gegeten, en tevens een darmvoorbereidingsmiddel heeft gedronken. Dit alles om de wand van de darmen schoon te maken, zodat de videocapsule er fraaiegoede afbeeldingen van kan maken.

Tot op heden bestonden er al meerdere onderzoeksmethoden voor onderzoek naar het maagdarm stelselmaag-darmstelsel, zoals onder andere MRI, gastroscopie en coloscopie. [[MRI]] heeft als nadeel dat de darmen niet van binnenuit bekeken kon worden. Hierdoor zijn aandoeningen aan de darmmucosa beperkt op te sporen. [[Gastroscopie]] en Coloscopie[[coloscopie]] zijn onderzoeksmethoden waarbij dit wel kan: Metmet een flexibele slang (de endoscoop) met aan het uiteinde een camera die respectievelijk via de mond of via de anus wordt binnengebracht, kan de darmmucosa worden bekeken. Indien nodig kan dan ook een biopt genomen worden. Onderzoek naar de Dunnedunne darm is met deze methoden echter beperkt, aangezien deze ruim 6 meter lang kan zijn, en veel bochten kent. Bovendien is een gastroscopie of coloscopie onderzoek erg invasief, en belastend voor de patiënt.

Inmiddels bestaat deze onderzoeksmethode al enkele jaren, en is vooral geindiceerdgeïndiceerd wanneer er een verdenking is op afwijkingen van het slijmvlies van vooral de dunne darm. Klachten die aanleiding kunnen geven tot de aanvraag van VCE zijn: onbegrepen bloedverlies uit het maagdarmkanaalmaag-darmkanaal, evaluatie van bekende (chronische) aandoeningen (ziekte van Crohn, coeliakie, erfelijke poliep-syndromen) of verdenking van tumoren van de dunne darm (carcinomen of lymfomen).